နာယကဂ်ီး တေရးႏိုးမွာေပၚေသာအၾကံ အကုန္လုိက္လုပ္ရန္

တေန႔သ၌ ကၽြႏု္ပ္ နာယကဂ်ီးသည္ ပ်င္းပ်င္းရွိသည္ႏွင့္ ဂ်ီေတာ့ခ်က္ရြန္းေခၚ စကားမ်ားခန္းတြင္ မည္သည့္ ငေပါမ်ား ရွိေနသနည္းဟု ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရာ မျမင္ရသည္မွာ လြန္စြာမွ ၾကာလွၿပီျဖစ္၍ မနည္းရုပ္ဖမ္းၾကည့္ယူရေသာ ငွက္ကထတေကာင္တည္း ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ထိုသို႔ ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ေခၚမည္ဟု ပါးစပ္ျပင္ၿပီးမွ “ဒုန္႔ဒစ္စတာ့ပ္” ဟူေသာ ၎၏ စတိတ္တပ္စ္ကို ျမင္လိုက္ရာ ငွက္ကထကို မေႏွာင့္ယွက္ပင္ မေႏွာင့္ယွက္ခ်င္ေသာ္ျငား အတြင္းကငေပါပိုးမ်ားက မေနသာသျဖင့္ ၎၏ အမည္ကို နားကြဲမတတ္ ေအာ္ေခၚလိုက္ မိေလသည္ ....။ ဒန္တန္႔တန္ ...။

နာယက။ ။ ေႏွာင့္ယွက္တယ္ဟာ ဘာျဖစ္လဲ။

ငွက္ကထ။ ။ ဘာျဖစ္ရမွာလဲ။ ခင္ဗ်ားႀကီးေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ ဂိမ္းေဆာ့ ပ်က္တာေပါ့ဗ်။

နာယက။ ။ အိမ္း ... ဝမ္းသာတယ္ ဝမ္းသာတယ္။

ငွက္ကထ။ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ဝမ္းမသာဘူး။ ဂိမ္းေဆာ့ေနတုန္း အဲလို တိန္ခနဲ ျမည္ျမည္လာတာေလာက္ စိတ္ညစ္တာမရွိဘူး။

နာယက။ ။ ဒါဆိုလည္း နင့္စကားခန္းႀကီး ပိတ္ထားေပါ့ဟာ။

ငွက္ကထ။ ။ ခ်စ္သူမ်ား လာမလားလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ခ်စ္သူမလာဘဲ ေတာက္ညင္ကပ္စရာႀကီးေတြပဲ လာလာေနတယ္။

နာယက။ ။ ေအးေအး ... အဲသလို ကိုယ့္အစ္မကုိ ကိုယ္ ရုိေသခ်စ္ခင္တာ ေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ေပပဲ။

ငွက္ကထ။ ။ အင္း ဘယ္လိုေျပာေျပာ ေပကပ္ေနမယ့္ပံုပဲ။ ကဲဗ်ာ ... ေျပာစရာရွိတာေျပာ။ လွ်ာေတာ့ သိပ္မရွည္နဲ႔ က်ဳပ္သည္းခံမွာမဟုတ္ဘူး။

နာယက။ ။ ေအးပါဟာ ... နာယကနဲ႔ ငွက္ကထ ဆံုတုန္းေလး တုိင္းေရးျပည္ရာ ေဆြးေႏြးရင္ေကာင္းမလားလို႔ပါ။

ငွက္ကထ။ ။ ဟာဗ်ာ ... ခင္ဗ်ားႀကီး အၾကာႀကီး ဘယ္ေခ်ာင္သြားအိပ္ေပ်ာ္ေနမွန္းလည္းမသိ၊ ရံုးလည္းမတက္၊ ခြင့္လည္းမတုိင္၊ စကားခန္းဝင္လာလည္း မီးနီျပၿပီး အလုပ္ရႈပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး အခုမွ ဘာလဲ တိုင္းေရးျပည္ေရး။

နာယက။ ။ ဟ ... ငွက္ကထရဲ႕ ... က်ဳပ္ရံုးမတက္တာ၊ ခြင့္မတုိင္ျဖစ္တာ၊ စကားခန္း မီးနီျပတာေတြက အလကားမဟုတ္ဘူးကြဲ႕ ... တကယ္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥရပ္ေတြကို နက္နက္နဲနဲ စဥ္းစားေနရလို႔၊ တကယ္ႀကီးကို မအားလို႔ပါ။ အခုေတာင္ အုိဘားမားဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးက ေန႔လယ္စာစားဖို႔ မနည္းေတာင္းပန္ခယေနတာကို အတင္းျငင္းၿပီး ထြက္လာခဲ့တာ။ က်ဳပ္ရဲ႕ တကယ္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္ေတြထဲက နင့္ကို ဖဲ့ေပးတာ ေက်းဇူးတင္။

ထိုသို႔ ကၽြႏု္ပ္၏ ခပ္တည္တည္ႏွင့္ အေပၚစီးဖိေဟာက္မႈကို ငွက္ကထ တည္းဟူေသာ ေမာင္အန္ဒီမွာ ၿဖံဳသြားပံု ရေလသည္။

ငွက္ကထ။ ။ ဟားဟားဟားဟား ... က်န္တဲ့ငေပါေတြကို သြားရႊီးဗ်ာ။ အားလံုးထက္ေပါလို႔ ငွက္ကထလုပ္ေနတာ။ လာမရႊီးနဲ႔ ခင္ဗ်ားဘာသာ ပို႔စ္မေရးခ်င္လို႔ ငေပါျမင္တုိင္း ဟိုေခ်ာင္ဝင္ပုန္း ဒီေခ်ာင္ဝင္ပုန္းလုပ္ေနတာ မသိဘူး ထင္မေနနဲ႔။

နာယက။ ။ ဟယ္ နင့္ကို ဘယ္သူေျပာလဲ။

ငွက္ကထ။ ။ အဲဒီေခ်ာင္ေတြတုိင္းမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ အရက္ပုန္းဆုိင္ေတြက ေျပာတာေပါ့ဗ်။ ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ... နာယကႀကီး အေႂကြးစာရင္း မရွင္းရေသးဘူးတဲ့ဗ်ား။

နာယက။ ။ ဟာ အာျပဲႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေနျပန္ၿပီ တိုးတိုးသက္သာ လုပ္စမ္းပါ။ အဲဒါေတြက အတိတ္က ကိစၥေတြပါဟ။ အခု နာယကဂ်ီးက အရင္နာယကဂ်ီး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အားက်ိဳးမာန္တက္ ေပါရာေပါေၾကာင္းေတြ ေဆာင္ရြက္မယ့္ နာယကအသစ္စက္စက္ႀကီး ... ရီနယူး နာယကပါ။

ငွက္ကထ။ ။ ၾကည့္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ ... ကဲကဲ အခ်ိန္ကုန္တယ္ ... ဘာေျပာမွာလဲ ဘာေပါမွာလဲ ဘာလုပ္မွာလဲ ေျပာ။

နာယက။ ။ ဒီလိုဟ။ တို႔ ငေပါေဂဟာကေန ဘယ္သူမွ အမတ္ထြက္မလုပ္ၾကဘူးလား။

ငွက္ကထ။ ။ ဟိုက္ ... ငေပါပါဆိုမွ အဲဒီ လူတည္ေတြလုပ္တဲ့အလုပ္ လုပ္ပါ့မလား။ လူတည္ေတြရူးတုိင္း လိုက္မရူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔။

နာယက။ ။ သိဘူးေလဟာ ... ခုဟာက ဟိုေနရာ အမတ္ ဒီေနရာ အမတ္နဲ႔ ... အမတ္ေတြ အရမ္းေပါေနေတာ့ ငေပါေတြ ေခတ္မမီမွာစိုးလို႔။ ဒီလိုလုပ္ဟာ နင္ အမတ္လုပ္မလား။ ငါ စပြန္ဆာ ရွာေပးမယ္။

ငွက္ကထ။ ။ ဟား မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ။ စပြန္ဆာဆိုတာ ဘယ္အမတ္ကိုမွ မေပးဘူး။ ေပးခ်င္းေပးရင္ ... ေမာ္ဒယ္လ္ဂဲလ္ေလးေတြပဲ ေပးမွာ။

နာယက။ ။ ဒါဆို အမႈေရွာင္နန္႔ညီတို႔ သဘာငတိငဂ်ဲတို႔ ေမာင္မူးသား အဲေလ ... ေမာင္မိုးသားတို႔ကို လုပ္ခိုင္းရင္ေကာ။

ငွက္ကထ။ ။ ဘယ္ကဘယ္လို အမတ္ပိုးဝင္လာျပန္ရတာလဲ နာယကဂ်ီးရာ ... ငေပါေတြအကုန္လံုး ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတာနဲ႔ အားၾကတာမဟုတ္ဘူး။

နာယက။ ။ စိတ္ညစ္ပါတယ္ဟာ ... ငါက အမတ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခ်င္လို႔ဟ။ လုပ္ပါဟာ ... နင္ အမတ္လုပ္မယ္လို႔ ကတိမေပးမခ်င္း ငါ ဒီ စကားခန္းထဲက မထြက္ဘူး။

ငွက္ကထ။ ။ ဟုိက္ ... နာယကဂ်ီးရယ္ ... မလာေတာ့လည္း မလာလို႔ လာျပန္ေတာ့လည္း အမႈကေပြနဲ႔ စိတ္ညစ္စမ္းပါဘိ ...။

ငွက္ကထမွာ သူ႔ေခါင္းကို တဗ်င္းဗ်င္းျမည္ေအာင္ကုတ္ရင္း စဥ္းစားဟန္ အႀကံထုတ္ေလသည္။

ငွက္ကထ။ ။ သိၿပီ သိၿပီ နာယကဂ်ီး ... ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္က အမတ္ေတာ့မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ငေပါပီပီ တခုခုေတာ့ ထူးထူးျခားျခား လုပ္မွ တန္ကာက်မယ္ဆိုေတာ့ အငတ္ လုပ္မယ္။

နာယက။ ။ ေဟ ... အငတ္ ဟုတ္လား ... တခါမွ မၾကားဖူးပါလား။

ငွက္ကထ။ ။ အခု ၾကားဖူးၿပီေပါ့ နာယကဂ်ီးရယ္။ က်ဳပ္ကို အိမ္က ႏွင္ခ်ထားေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းစံုအိမ္ကို လိုက္ ငတ္ႀကီးက်ေနတာေလ။ အမယ္ နာမည္ေလးက ဆိုးသလိုလိုနဲ႔ အေတာ္ ဗိုက္ျပည့္တာဗ်။ ခုေတာင္ အာလူးဝက္သားခ်က္ကေလးရယ္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းေလးရယ္နဲ႔ ငတ္ႀကီးက်လာေသးတယ္ ရွလြတ္။ ငါးပိေထာင္းေလးလည္း ပါသဗ်။

နာယက။ ။ ဟား နင့္ဟင္းသံၾကားရတာ ငါေတာင္ ဗိုက္ဆာလာၿပီ ... ရွလြက္။

ငွက္ကထ။ ။ ဒါဆို နာယကဂ်ီးက အငတ္ေလာင္းလုပ္။

နာယက။ ။ ေအး ဟုတ္ၿပီ က်ဳပ္က အငတ္ေလာင္း လုပ္မယ္။ ေနဦး ငွက္ကထ။ ဟိုလူေတြ ခ်န္ထားလို႔ ေကာင္းပါ့မလား။ အမႈေရွာင္တို႔ ငတိတုိ႔ေလ ... စိတ္ဆိုးေနဦးမယ္။

ငွက္ကထ။ ။ အမယ္ ... ဒင္းတို႔လည္း အငတ္လုပ္လို႔ရတာပဲ။ မေန႔က ဆီမီနာဆိုလား ကြန္းဖရန္႔ဆိုလားမွာ ဒင္းတို႔ကို ေတြ႕လိုက္ပါ့။ အဲသမွာ အုိင္တီကုိ စိတ္ဝင္စားသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔လာၿပီး အဲဟိုက ေကၽြးတဲ့ ပီဇာနဲ႔ ေကာ္ဖီကို အပီတြယ္ေနလိုက္တာမ်ား ... ။ ဒင္းတို႔လည္း အငတ္လုပ္လို႔ရတယ္။ ေပါညီေတာင္ ပါေသး။

နာယက။ ။ မဆိုးဘူး ... ငေပါေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခတ္မီလာၿပီ။ အားလံုး အငတ္လုပ္ၾကတာေပါ့ေလ။ ဝန္ဂ်ီးဂ်ဳပ္တေယာက္ေတာ့ ဆူရွီလိပ္တာက တဘက္နဲ႔ဆို အငတ္ေလာင္းလုပ္လို႔ ျဖစ္ပါ့မလား။

ငွက္ကထ။ ။ ျဖစ္ၿပီလား နာယကဂ်ီးရယ္။ ဟို ဝန္ဂ်ီးဂ်ဳပ္ဆိုတဲ့သူႀကီးေတာင္ ... ဝန္ဂ်ီးဂ်ဳပ္တဘက္ အငတ္တဘက္ လုပ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖုိ႔ လုပ္ေသးတာပဲ။ ဆူရွီလိပ္ရင္း ငတ္လို႔ ပိုေတာင္ ေကာင္းေသး။

နာယက။ ။ ဗီလိန္နဲ႔ ေခါင္ေခါင္လည္း ငတ္ရွာပါတယ္။ တခါ သူတို႔နဲ႔ ဆံုတုန္းက အိုက္စကရင္ကို မသိတဲ့သူက ဝယ္ေကၽြးမယ္ ဆိုတာေတာင္ အတင္းလိုက္ငတ္ေသးတာပဲ။ ဗီလိန္ဆို အားလံုးစားဖို႔ ဝယ္ထားတဲ့ အေၾကာ္ထုုပ္ကိုညေနစာအတြက္ဆိုၿပီး ယူသြားေသးတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း အငတ္လုပ္ခိုင္းမယ္။

ငွက္ကထ။ ။ ေမာင္မိုးသားလည္း ငတ္တယ္ေနာ္။ အရက္ဝုိင္းမွာဆို သူခ်ည္း အျမည္းေတြ စားစားသြားတာ။

နာယက။ ။ ဒါဆို ဒင္းလည္း အငတ္ေပါ့။

ငွက္ကထ။ ။ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္။ ဒါဆို ခြဲလိုက္ရံုပဲေပါ့။ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အငတ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အငတ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္အငတ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ...။ က်ဳပ္ကေတာ့ အရင္ဆံုး အငတ္ျဖစ္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ အဲဒီ ၃ ခုလံုးအတြက္ အငတ္လုပ္မယ္။

နာယက။ ။ ဒါဆို တို႔ငေပါေတြ အားလံုး အငတ္ဝင္လုုပ္ၾကမယ္။

ထိုသို႔ အားတက္သေရာေျပာဆိုေနၾကစဥ္ ကၽြႏု္ပ္ နာယကဂ်ီး၏ ဝမ္းဗိုက္အတြင္းမွာ “ဂြီ” ဆိုေသာ အသံတသံျမည္လာၿပီး မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ဆာလာသျဖင့္ စကားခန္းတြင္းမွ ငွက္ကထကို ႏႈတ္ပင္ မဆက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ မီးဖိုေခ်ာင္အတြင္းဝင္ကာ ရွိသည့္ ထမင္းၾကမ္းခဲကို ငါးပိရည္ႏွင့္ နယ္ဖတ္ ေလြးေနစဥ္ ကၽြႏု္ပ္စိတ္ေက်နပ္ရန္ အလိုက္အထုိုက္ ေျပာဆိုေနရေသာ ငွက္ကထလည္း လြတ္ၿပီ ကၽြတ္ၿပီဟု ေအာ္၍ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဂိမ္းဆက္ ကစားေနေလေတာ့ သတည္း။ ။

မွတ္ခ်က္။ ။ အငတ္စာရင္းမ်ား စတင္ တင္သြင္းႏုိင္ပါၿပီ။

ပံု။ ။ နာယကဂ်ီး