စကားေျပာ သင္တန္း

ဤသင္တန္းႀကီးကို ငေပါေဂဟာ၏ ဂရိတ္မဟာ နာယကဂ်ီးကိုယ္တုိင္ ဦးစီး ဖြင့္လွစ္မည္ျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ ဖြင့္လွစ္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္လွန္ ရမည္ဆိုလွ်င္ တေန႔သ၌ ... မွတ္ခ်က္။     ။ ထိုေန႔က မိုးမရြာပါ (ဘယ္ရြာမလဲ ဒီဇင္ဘာ လကုန္ ဇန္နဝါရီလကို ကူးခါစအခ်ိန္ႀကီးကိုး) စာ စေရးတာနဲ႔ မွတ္ခ်က္က စၿပီ (ဒါက ဥကၠဌတို႔ အမႈေရွာင္တို႔ မေဝဖန္ခင္ ကိုယ့္ဘာသာ ေဝဖန္တာ။ အဲဂလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေဝဖန္သူမွ ပညာရွိ ဆိုသကိုး) ... အခ်ိန္က ညဥ့္ ၁ ခ်က္တီး၊ အဲ နံနက္ ၁ ခ်က္တီးလို႔ ေျပာခ်င္လည္း ေျပာေပါ့ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငေပါေဂဟာရဲ႕ ဂရိတ္မဟာ နာယကဂ်ီးနဲ႔ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕သူ ထိုင္းမေလးတေယာက္ အားရပါးရ စကားေတြ ေျပာေနၾကေလရဲ႕။ အဲဒီလို ေျပာေနတာကို ျမင္တဲ့သူေတြလည္း ျမင္ၾကတယ္ဆိုပဲ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီထုိင္းမေလးက ဗရစ္တစ္ရွ္လို တလံုးမွ မတတ္ ... အင္း ... အဲ ေလာက္ေတာ့ တတ္မွာေပါ့ေလ။ နာယကဂ်ီးကက်ေတာ့ ဗရစ္တစ္ရွ္လို သူ႔ထက္ေတာ့ သာတယ္....။ ေန႔တိုင္းေလ့က်င့္ ကြင္းဆင္းေနတာပဲဟာ ဘယ္ေခလိမ့္မလဲ။ ဂ်ီေတာ့ ခ္ ခ်က္တင္မွာ ဟိုဘက္က အိုင္ကန္႔စီး ျမန္မာေဖာင့္ လို႔ ဆိုလာရင္ ဒီဘက္ကေန အိုး ေဆာရီး ေလာက္ေတာ့ ေအးေဆး။

ေနာက္ရွိေသးတယ္၊ ေဟာင္းအာယူ ... ဗဲရီးဝဲလ္ ...၊ ေနာက္ေတာ့ မေျပာခ်င္တဲ့ သူေတြကိုဆိုရင္ အိုင္အမ္ ဗဲရီးဘီးဇီး ... ေတာ္ေတာ္ကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ေျပာတတ္တာ။ ကိုယ္က ဘယ္လိုပင္ ကၽြမ္းေသာ္ျငားလည္း သူက တလံုးမွ မတတ္။ သူက ထိုင္းလိုပဲတတ္တာေလ။

နာယကဂ်ီးကေတာ့ ထုိင္းလို မႊတ္ေနတာပဲ ...။ ဆဝါဒီခါး ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေျပာႏုိင္ေနၿပီ။ ဆမ္ နဲ႔ ေဆာင္ (၂ နဲ႔ ၃) ကို အၿမဲမွားတာေတာ့ ခၽြင္းခ်က္ေပါ့ ... ခုလည္း မွားျပန္ၿပီထင္တယ္။ အဲဒီလို ကၽြမ္းက်င္တဲ့ နာယကဂ်ီးနဲ႔ ထိုင္းမေလး ဘာေတြ ေျပာေနတယ္ ထင္ပါသလဲ။ ဘာေတြေျပာေနလဲဆိုတာ နာယကဂ်ီးလည္း လံုးဝ မမွတ္မိတာ အမွန္ပဲ (ဒါကေတာ့ ပုေလြ ၁၀၀ ေၾကာင့္ပါ၊ ငွက္ေရ မနာလိုမရွိနဲ႔ေနာ္) သို႔ေသာ္ ေျပာတာေတာ့ တကယ္ေျပာတာ။

ေဘးက ေဘာ္ဒါေတြကလည္း အံ့ၾသလို႔ သူတို႔ ၂ ေယာက္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္လံုးဝ စကားနားမလည္ဘဲ ဘယ္လိုမ်ား ဘာေတြ ပြားေနၾကပါလိမ့္ေပါ့ေလ။ ေနာက္တေန႔က်ေတာ့ အားလံုးက တအံ့တၾသ ဝိုင္းေမးၾကတယ္။ “နင္တို႔ ၂ ေယာက္ ဘာစကားေတြ ေျပာေနတာလဲ။ တကယ္ကို စကားေတြ ေျပာေနၾကတာေနာ္” ဆိုၿပီး ေမးၾကေတာ့ နာယကဂ်ီးလည္း နည္းနည္း စဥ္းစားလိုက္တယ္။

ဒီေလာက္ေတာင္ ဘာသာစကားမတူတဲ့သူကို တလံုးမွ မေျပာတတ္ဘဲ ခုလို စကားေတြ ေျပာႏိုင္တယ္ဆုိေတာ့ တယ္ေတာ္တဲ့ ငါပါလားေပါ့ ... ေၾသာ္ ေတာ္လိုက္တာ ... ဒီလို ေတာ္တယ္ဆိုမွေတာ့ တျခား ဘာစကားပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာလို႔ရမွာပဲ။ ဘယ္သူနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အင္တာေနရွင္နယ္က ဘယ္သူပဲလာလာ … အိုဘားမားကစလို႔ ဘန္ကီမြန္းအလယ္ ရွရြတ္ခန္ အဆံုး … ေဘေယာင္ဂၽြန္း၊ အြန္ေစာ၊ ေဂါင္းလီ … လာခ်င္တဲ့သူလာခဲ့ အကုန္ပြားပစ္မယ္ ငွဲငွဲ ...။

အဲဂလို စဥ္းစားမိလိုက္ေတာ့ အရင္ဆံုး ေခါင္းထဲဝင္လာတာက ေဂဟာႀကီးပါပဲ။ ငေပါေဂဟာမွာ ဝင္ေငြက တျပားမွ မရွိဘဲ လစာေတြ ေဒၚလာသန္းနဲ႔ခ်ီ ထုတ္ယူေနၾကတာဆိုေတာ့ ၾကာရင္ ေဒဝါလီ ခံရႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ နာယကဂ်ီး ဝင္ကယ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဘာသာစကား သင္တန္းႀကီး ဖြင့္လွစ္ ပို႔ခ်လိုက္ရင္ ဝင္ေငြေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ရၿပီး ဝန္ဂ်ီးတိုင္းကိုလည္း လစာ မွန္မွန္တိုးေပးလို႔ရမယ္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့စိတ္ကူး ...။

ကဲ သင္တန္းႀကီးဖြင့္ပါၿပီ

ဦးစီးသင္မယ့္ သူကေတာ့ နာယကဂ်ီးပဲ။

လစာမွန္မွန္ မေပးမယ့္သူေတြကို သြားၿဖဲၿပီး ေတာင္းဖို႔အတြက္ ေဂဟာမွာ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုးသူေတြကို ရွာလိုက္ေတာ့ ၂ ေယာက္ေတြ႕တယ္။ နာမည္ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ဖိန္႔ဖိန္႔ တုန္သြားမယ္။ တေယာက္က ဗီလိန္၊ ေနာက္တေယာက္က ေကလာ … ကဲ ေၾကာက္သြားၿပီ မဟုတ္လား။ သူတို႔က တြင္း ၁ နဲ႔ တြင္း ၂ ဆိုေတာ့ တာဝန္လည္း ရွိတယ္ေလ။ သူတို႔လစာကလည္း မနည္းဘူး တေယာက္ကို ေဒၚလာ ၁ သန္းတဲ့။

အေပါက္ေစာင့္ကေတာ့ ငွက္ကထလုပ္လိမ့္မယ္။ သူက အၿမဲတမ္း ေသာက္ၿပီး မ်ားေနမယ့္သူ ဆိုေတာ့ အဝမွာထိုင္ၿပီး ငိုက္ခုိင္းလိုက္ရင္ရၿပီ။ အမႈေရွာင္နဲ႔ အသင္းသားခ်ဳပ္ႀကီးကိုေတာ့ သင္တန္း ပရိုမိုးရွင္းလုပ္ခိုင္းမယ္။ တခုေတာ့ရွိတယ္ လာတက္မယ့္ ေကာင္ေလးေတြ မလန္႔ေအာင္ အမႈေရွာင္က မ်က္လံုးသိပ္မျပဴးျပနဲ႔၊ အသင္းသားခ်ဳပ္ႀကီးက သြားသိပ္မၿဖဲျပနဲ႔။ ဒီေလာက္ပဲ။ အဝမွာ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ရပ္ေနရင္ ရၿပီ။

ေဂဟာမွာ ေလွ်ာက္လႊာကလြဲလို႔ ပို႔စ္တခုမွ မေရးရေသးတဲ့ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုေအာင္သာငယ္ ရွိတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ သင္တန္းမွာ အပိုသင္ေပးတဲ့ အေနနဲ႔ စစ္ေရးျပသင္တန္း ပို႔ခ်ခိုင္းရင္ ေကာင္းမလား။ သိပ္ေတာ့မလြယ္ဘူး သူက စစ္ေရးျပသင္တန္းေပးမယ္ ဆိုၿပီး ကဗ်ာပဲ ရြတ္ရြတ္ျပ ေနမွာ၊ ဒီေတာ့ ကဗ်ာေရးနည္းသင္တန္းကို အပိုအေနနဲ႔ သင္ခိုင္းလိုက္မယ္။ အဲလိုက်ျပန္ေတာ့လည္း ငတိက စိတ္ဆိုးဦးမယ္။ သူက ကဗ်ာေသးေသးေလးေတြ ေရးတဲ့သူ ဆိုေတာ့ သူပဲသင္မယ္ လုပ္ရင္ ျပႆနာ ...။ ဒီေတာ့ ငတိနဲ႔ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး တေယာက္ တလွည့္သင္ရမယ္။ နာယကဂ်ီးရဲ႕ အခ်ိန္ထဲကေတာ့ ခိုးလို႔မရဘူး။

ဝန္ဂ်ီးဂ်ဳပ္ကေတာ့ အသင္းသူ မမ ေဆးမယ့္ ပန္းကန္ေတြ လုလု ေဆးေနမွာနဲ႔ အားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ မခိုင္းေတာ့ပါဘူး။ ပညာေရးဝန္ဂ်ီးကိုေတာ့ သင္တန္းမွာ တပတ္တခါ မိန္႔ခြန္းလာေျပာခိုင္းမယ္။ သူ မိန္႔ခြန္းလာေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ သင္တန္းသားေတြ အတြက္ အထူး စပယ္ရွယ္ ဒရင္းမ္ဘတ္ဒ္ ေတြ ေခါင္းအံုးေတြ စီစဥ္ေပးထားမယ္။ တပတ္ကို ၁ နာရီခြဲ မိန္႔ခြန္းေျပာခြင့္ရွိတယ္။

ျပန္ၾကားေရးခ်န္းရဲကေတာ့ သင္တန္းၿပီးစီးမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈ အေျခအေနကို ေထာက္ခ်ဳပ္ မိုးသားနဲ႔ အတူ သတင္းေပးပို႔ ျပန္ၾကား ရမယ္။

နာယကဂ်ီးက သင္တန္းအတြက္ လိုအပ္မယ့္ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္းေတြ ေဂဟာက ထုတ္မယ္။ အဲဒါကေတာ့ သင္တန္းသား တေယာက္စီအတြက္ တပတ္စာ ပုေလြ ၁၀၀ ဝီစကီ ၇ လီတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၇ လီတာ ဆိုရင္ နည္းနည္း မ်ားေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ ေပမယ့္ ငွက္ကထကို ရွယ္ရာခြဲေပးရမွာရယ္၊ အမႈေရွာင္နဲ႔ ငတိက ျဖတ္ခုတ္မွာရယ္၊ ဗီလိန္နဲ႔ ခ်န္းရဲက ဘုန္းမွာရယ္၊ မိုးသားနဲ႔ ေကလာက ေျပာင္ လာေတာင္းေသာက္မွာရယ္ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ နာယကဂ်ီးအတြက္ေတာင္ ရွယ္ရာ မက်န္ေလာက္ဘူး။ တကယ္လို႔ မေလာက္ငရင္ နာယကဂ်ီးက ထပ္ထုတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ … ႁခြင္းခ်က္ေပါ့။

သင္တန္းမွာ အသံုးျပဳဖို႔အတြက္ ေမြးဝန္က သူ႔ရဲ႕ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းကေန ေရသူမ လိုသေလာက္ ထုတ္ေပးပါမယ္။ ေရသူမသားနဲ႔ မျမည္းဖူးေသးသူမ်ားအတြက္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ (ဒါက ေၾကာ္ျငာဝင္တာ)

ကဲ နာယကဂ်ီး ဦးစီးတဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္ လင္းဂြစ္ရွ္ စကားေျပာနည္း သင္တန္းႀကီး စဖြင့္ပါၿပီ … စိတ္ဝင္စားသူမ်ား ပုေလြ ၁၀၀ 1.5 တလံုးစီနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကို ေဂဟာသို႔ ေပးပို႔ႏိုင္ပါၿပီ။

မွတ္ခ်က္။     ။ ပုေလြ ၁၀၀ မရေသာ္လည္း တျခား တန္ဖိုးျခင္း ညီမွ်သည့္ မည္သည့္ ဝီစကီကိုမဆို ထည့္သြင္း စဥ္းစားေပးမည္။

ပံု။    ။ နာယကဂ်ီး (ေခတၱ သူမ်ားအိမ္)