မီးဆလိုက္မ်ား ထိန္ထိန္ညီးေနေသာ ခန္းမက်ယ္ႀကီးတြင္ျဖစ္သည္။ တက္ေရာက္လာၾကသူ အားလံုးကလည္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ကိုယ္စီႏွင့္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုအထဲတြင္ အသဲဆံုး၊ အကဲဆံုး ျဖစ္ေနသူေတြကေတာ့ ငေပါမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဏာယကႀကီးကလည္း ဏာယကႀကီးဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္၊ ဝံဂ်ီးေတြကလည္း ဝံဂ်ီးေတြဟု ေသာက္ျမင္ကပ္ရေလာက္ေအာင္... ထၾကြ လႈပ္ရွား၊ ယားတားတား ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
ျမန္မာဘေလာ့ အကယ္ဒမီ ေပးပြဲ အခမ္းအနား (Myanmar Blog Academy Award Ceremony) ဟူေသာ ေရႊေရာင္ စာလံုးမ်ား ေရးခ်ိတ္ထားေသာ အေဆာက္အဦႀကီးသို႔ အထူးဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရေသာ ငေပါမ်ား ကားအသြယ္၊ ဆိုင္ကယ္အလီလီ၊ တက္စီ အဖုန္ဖုန္၊ ဆိုက္ကား တစီစီျဖင့္ ေရာက္ရွိလာေလေတာ့သည္။ အနီေရာင္ ကတၱီပါ ေကာ္ေဇာ္ႀကီးေပၚမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာေသာ ငေပါတစ္အုပ္အား ဖန္အာတီဗီြ၊ ဖြဝတီ၊ စီဘီယာ၊ ဘီကီနီ၊ ေဒဝါလီ၊ ေခတ္ယိုင္၊ မထိတထိ သမ၊ ပလီဗီြဘီ၊ အာဖတ္ေအ၊ ဗီြလိန္ေအ၊ စတဲ့ မီဒီယာသမားေတြက အတင္းလိုက္ အင္တားဗ်ဴးေတာ့သည္။
မီဒီယာ။ ။ ဟလို... မဂၤလာပါ။ ငေပါေဂဟာက နာယကႀကီး ဒက္စ္မြန္ တူးတူးသာလို႔ ထင္ပါတယ္။
ဏာယကဂ်ီး။ ။ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း တူးတာပါ။ ဒက္စ္မြန္ တူးတူး မဟုတ္ပါဘူး။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ မွားသြားလို႔ သီးခံပါ။ မီဒီယာဆိုတဲ့ သေဘာက အမွားကို ရွိရမယ္ေလ... အမွားေတြလႊင့္၊ မဟုတ္တာေျပာ... အဲလိုေပါ့၊ ခုဒီပြဲကို တက္ေရာက္လာတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရပါသလဲခင္ဗ်ာ။
ဏာယကဂ်ီး။ ။ အင္း၊ ငေပါလို႔ ဆိုမွေတာ့ ေပါေတာေတာပဲ ခံစားရမွာေပါ့
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါဗ်ာ၊ ဒီဘက္က ဘယ္သူမ်ားပါလဲ
ဝံႀကီးခ်ဳပ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္လား... ထြင္ၿပီးမ႐ႈပ္တဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ပါ။
မီဒီယာ။ ။ ဟာ အခန္႔သင့္လိုက္ေလ... ငေပါေဂဟာမွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္လို႔ ၾကားလိုက္တယ္။ အဲဒါ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနရာအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သေဘာထားေလး...
ဝံႀကီးခ်ဳပ္။ ။ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါဘူး
မီဒီယာ။ ။ ဒီလိုေလ... ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို ေရြးေကာက္မယ္ ဆိုေတာ့ေလ...
ဝံႀကီးခ်ဳပ္။ ။ ငေပါေတြ သူ႔ဘာသာ ေရြးေကာက္တာေလ... ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဆင္းခ်င္မွ ဆင္းမွာေပါ့။ မေက်နပ္လည္း ပူးတြဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔... ဒါပဲ ရွိတာပဲေလ။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ေက်းဇူးပါ၊ ဒါနဲ႔ ဒီဘက္က သဘာငတိ ထင္ပါတယ္။
သဘာငတိ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အခိုးမပ်ယ္တဲ့ ဖိုးဂ်ယ္ဘာဗ်ာ။
မီဒီယာ။ ။ ဘာခိုးေတြ မပ်ယ္တာလဲ သိပါရေစ
အမႈေရွာင္။ ။ အရက္ခိုးေတြပါ... ညကေသာက္တာ ခုထိ မပ်ယ္ေသးတာကို ေျပာတာပါ... အဲလို ဆိုလိုတာပါ...
အမႈေရွာင္ နန္းညီက ကင္မရာထဲ ပါခ်င္လြန္းသျဖင့္ ပဲေပးၿပီး အတင္းကာေရာကို ဝင္ေျဖေပးသည္။
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... သဘာငတိအေနနဲ႔ အခုလို ျမန္မာ ဘေလာ့ဂ္ အကယ္ဒမီေပးပြဲကို လာရတဲ့အခါ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရပါသလဲ။
သဘာငတိ။ ။ အခိုးမပ်ယ္ေသးပါဘူး ဆိုေန... ရီေဝေဝပဲ ခံစားရမွာေပါ့ဗ်ာ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဒီဘက္က ခုနက ဝင္ေျဖတာ စည္း႐ံုးေရး အမႈေရွာင္ ထင္ပါတယ္
အမႈေရွာင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ။ အရမ္းမပလီတဲ့ နန္းညီေလးပါ။
မီဒီယာ။ ။ တကယ္က ရန္ဒန္ ေအာ့ဖ္ နန္းညီ ဆိုတာ နန္းညီရဲ႕ ပရမ္းပတာကို ဆိုတာ မဟုတ္ဘူးလား၊ ခု အရမ္း မပလီဆိုတာက...
အမႈေရွာင္။ ။ ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္။ ဟိုဟာက ဟိုလို ရွိပါတယ္။ ဒါကို ေဂဟာရဲ႕ အတြင္းေရးမို႔လို႔ ေျပာခြင့္ မရွိတာကို နားလည္ေပးပါ။
သဘာငတိ။ ။ ဘာမွလည္း ဆိုင္ဘူး၊ သူ႔ဘာသာ ကာရန္နေဘေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး...
မီဒီယာ။ ။ ဒီဘက္က...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဟဲ့ကုတ္... !
မီဒီယာ။ ။ ဗ်ာ... ေျဖေျဖးလုပ္ပါဗ်ာ...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ေရာကလိလိမ္တဲ့ ေပါငတိၿငိမ္ပါ ခင္ည
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... ခု၊ ဒီပြဲကို တက္လာရျခင္းနဲ႔ ခံစားရတဲ့ သေဘာထားက
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ အင္း... ခံစားရသမွ်ကို အမွန္တရားျပကာ ျပန္ပြားရရင္ေတာ့ျဖင့္ သံျပားရွေခ်ေတာ့မည္။
မီဒီယာ။ ။ ဘယ္လို... ဘယ္လို... ရွင္းစမ္းပါဦး
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဒီလို ရွိတယ္ဗ်... ခံစားတယ္ ဆိုတာ ပန္းကန္ျပားတကယ္လိုတာဗ်
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့...
ငွကၠဌ။ ။ ဒီမီဒီယာေတာ့... ငေပါေတြ ေပါသမွ် ခံရေတာ့မယ္။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဆက္ပါခင္ဗ်ာ။
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဒီလိုေလ... ခံစားတယ္ဆိုတာ ပန္းကန္းျပားတကယ္လိုတာမို႔ ခင္ဗ်ား ျပန္သြားသယ္ရင္ ေကာင္းမယ္လို႔... ဟီဟိ...
မီဒီယာ။ ။ ဟာဗ်ာ...
ငွကၠဌ။ ။ အဲသဟာေၾကာင့္ ေျပာတာ... ဒီဘက္ကို လာပါဆိုေန
မီဒီယာ။ ဟုတ္ကဲ့။ ငွကၠဌႀကီး ဦးေအာင္ဒီကန္ အေနနဲ႔ အခုလို အကယ္ဒမီပြဲကို တေလးတစား ဖိတ္ၾကားခံရျခင္းအေပၚ ဘယ္လိုမ်ား ရင္ခုန္သံျဖစ္ေပၚမိပါသလဲ
ငွကၠဌ။ ။ အဟမ္း၊ ဟမ္း... လြဲေနၿပီဗ်... ေပါတာေတြကို တေလးတစား ဖိတ္တယ္ဆိုေတာ့... အဲဒီမွာတင္ စလြဲေနၿပီ...။
မီဒီယာ။ ။ ငေပါေဂဟာက ဆုရမယ္လို႔ေကာ ေမွ်ာ္မွန္းထားပါသလား
ငွကၠဌ။ ။ ဟာ... ငေပါေတြဆိုတာ ေပါေတာေတာေလ... ဆုတို႔၊ အကယ္ဒမီတို႔ဆိုတာက အတည္လုပ္ေနတဲ့ ဟာေတြ၊ အဲဒီကတည္းကကိုက ေသာက္တလြဲႀကီး ဟုတ္ဘူးလားဗ်... တီေကာင္ဆားတို႔သလို တြန္႔လိမ္တြန္႔လိမ္ ျဖစ္ေနမွာ ျမင္ေယာင္ေသးဗ်ာ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ၊ ဒီဘက္က ပညာေရးဝံႀကီး ထင္တယ္
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ဟုတ္ပါတယ္...
မီဒီယာ။ ။ ခု အကယ္ဒမီေပးတာနဲ႔ ပညာေရးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ဆက္စပ္မိလို႔ ဒီပြဲကို တက္ေရာက္လာတာလဲ ခင္ဗ်ာ
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္ ခုေခတ္မွာ... မာလ္တီမီဒီယာေခတ္ေလ... အက္က်ဴတိန္းမန္႔ဆိုတဲ့ ပညာေရးကို ေဖ်ာ္ေျဖမႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္သင္ၾကားတာဟာ အင္မတန္ ထိေရာက္တယ္ေလ... ဒါေၾကာင့္ပါ
မီဒီယာ။ ။ ဒီေတာ့ ပညာေရးဝံႀကီးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ိဳး အႏုပညာကို အသံုးခ်သြားမွာလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္... ခက္ပါေရာလား... ကမာၻ႕ သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္တာဆိုရင္ “မမ္မီ၊ ေလာ့ဒ္ ေအာ့ဖ္ဒယ္ရင္း” စတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေတြ၊ အေထြေထြ ဗဟုသုတဆိုရင္ “ဟယ္ရီေပါတာ၊ အေရာင္းဒယ္ဝါးလ္အင္ အိတ္တီးေဒးစ္” တို႔ ဘာတို႔၊ သိပၸံနဲ႔ ပတ္သက္ရင္... “စတားဝါးလ္၊ တာမီေနတာ” အဲလိုဟာေတြ နဲ႔ ေပါင္းစပ္ သင္ၾကားမွာပါ။
မီဒီယာ။ ။ ျမန္မာ့သမိုင္းအေနနဲ႔ေကာ
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ျမန္မာ့သမိုင္းအတြက္ ပ်ံက်ားေရးက ထုတ္တဲ့ သူ႔အေပါမခံၿပီတို႔၊ က်န္ေပါမင္းတို႔ အဲဒါေတြ ရွိတယ္ေလ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ။ စကားစပ္လို႔ ဒီဘက္က ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီးကို ေမးခ်င္ပါတယ္။ အခုလို ႏိုင္ငံတကာက ေပးတဲ့ အကယ္ဒမီနဲ႔... ပ်ံက်ားေရးက ေပးေနတဲ့ ျမန္မာ အကယ္ဒမီ... ဘယ္လိုမ်ား ကြာျခားမႈ ရွိပါသလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္။
ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီး။ ။ ကြာတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဂဟာ ရန္ဘုန္းေငြထဲက ထုတ္ၿပီး ဘုန္းရ... အဲ... သံုးရတာဆိုေတာ့... ေရႊအင္ဆု ပဲ ေပးႏိုင္တယ္ဗ်... ခု သူတို႔က ႏိုင္ငံတကာ ရန္ဘုန္းေငြေတြနဲ႔ ေပးတာဆိုေတာ့... အနည္းဆံုး ေရႊဆြဲျပားေလာက္ေတာ့ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။
မီဒီယာ။ ။ စကားစပ္လို႔... ေဂဟာအကယ္ဒမီရဖို႔အတြက္ ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီးကို လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြ၊ ဘာညာသရကာေတြ ထိုးရတယ္လို႔ ေကာလဟာလ သတင္းတစ္ရပ္ထြက္ေနျခင္းအေပၚ ဝံႀကီးအေနနဲ႔...
ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီး။ ။ အမွန္က ဘာဆိုဘာမွကို ထိုးဖို႔ မလိုတာ... ထိုးခ်င္လည္း ရပါတယ္... ေဂဟာရဲ႕ အကယ္ဒမီမွာ အေရြးခံရဖို႔က အလြယ္ေလးပါ... သမိုင္းကို ဘလိုင္းႀကီး ပဒိုင္းသီး လုပ္လိုက္႐ံုပါပဲ... အဲဒါဆို အေရြးခံရပါတယ္...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီဘက္က အတင္းေရးမွဴးတစ္ ေပါေကလာ ဆိုတာလား သိဘူး...
တြင္း (၂)။ ။ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က တြင္း (၂) ေပါဗီလိန္ပါ။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ငေပါေဂဟာရဲ႕ ရာထူးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေလ... နာမည္ေတြ ေရွ႕မွာ “ေပါ” တပ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိခ်င္ပါတယ္။
တြင္း (၂)။ ။ ေအာ္... ျဖစ္သလို ေျဖရင္၊ ေျဖသလို ျဖစ္သြားမွာမို႔ ဒီဟာကို ဟိုဘက္က တြင္း (၁) က ေျဖၾကားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ဒီဘက္က တြင္း (၁) ေပါေကလာပါလား ခင္ဗ်ာ
တြင္း (၁)။ ။ ေအာ္... ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္။ ဟိုဟာက ဟိုလို ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကိစၥဟာ ေဂဟာရဲ႕ အတင္းေရးမို႔ ကၽြန္ေတာ္ အတင္းေရးမွဴးမွာ ေျဖပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူးလို႔ ေျပာပါရေစ...။
မီဒီယာ။ ။ ဟာ... ခင္ဗ်ားတို႔... အခ်င္းခ်င္း... ထားလိုက္ဗ်ာ... ဒီဘက္က အစ္မေလးက...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာအစ္မေလးလဲ၊ ေမြးျမဴေရးဝံႀကီးရွင့္
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဒါဆို အန္တီေပါ့...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာအန္တီလဲ...
မီဒီယာ။ ။ ဟိုက္၊ ဒါဆို ဘယ္လို ေခၚရမလဲဗ်ာ...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ မမ လို႔ေခၚရတာ ရွင္တို႔ မသိဘူးလား...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ေမြးျမဴမမ ခင္ဗ်ာ...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာ... ဘာရွင့္...
မီဒီယာ။ ။ မြား၊ မႊားလို႔ ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး မမ ခင္ဗ်ာ၊ အကယ္ဒမီ ရင္ခုန္သံေလး သိခ်င္လို႔ပါ။
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ရရင္ရ မရရင္ခ်ပဲ... အဲဒီေတာ့ ရွင္အျမန္ဆံုး ဒီေဘးနားက ခြာပါ။ ဒါပဲ ေျပာခ်င္တယ္။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ...။ ဒီဘက္က ေသနတ္ႀကီး ခါးခ်ိတ္ထားတာ၊ ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး ထင္ပါတယ္။
ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဟား ဟား ဟား... ဟား ဟား ဟား... အထူး ေလွာင္ကာမရယ္တတ္တဲ့ ဦးေအာင္သာငယ္ဆိုတာ က်ဳပ္ပါပဲ။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္၊ ဟုတ္... ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ကာကြယ္ေရးဝံႀကီးအေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္အကယ္ဒမီအေပၚ ဘယ္လိုရင္ခုန္...
ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဒီမွာ... ရင္ခုန္သံေတြ၊ ရင္ခတ္သံေတြ လုပ္မေနနဲ႔... ကာကြယ္ေရးရဲ႕ မူအရ... ရရင္ရ မရရင္ သမ လုပ္ရမွာပဲ...
မီဒီယာ။ ။ ဟာ... ကာကြယ္ေရးဆိုတာ ကာကြယ္ရမွာေလ... ခုဟာက တိုက္ခိုက္ေရးႀကီး ျဖစ္မေနဘူးလား...
ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာမွ လာခြဲျခားမေနနဲ႔... ဒီလိုပဲ တိုက္ေနတာ... တစ္ကမာၻလံုးမွာ... အာဖဂန္က အေမရိကန္ကို တိုက္တယ္၊ အေမရိကန္က အာဖကန္ကို ျပန္တိုက္တယ္။ တိုက္ေနတာ... ဒါတိုက္ေနတာ... ခုခံကာကြယ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ နာလည္လား...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ခုလို ေျဖၾကားတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီဘက္က ေတြ႕ရတာ ေျမာင္းဆယ္ ဝံႀကီး သံလြင္သူရဲေကာင္း ထင္ပါ့။
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ဟာ... ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီးပါဗ်ာ။ ဘယ္ႏွယ့္ ေျမာင္းဆယ္ ရမွာလဲ။
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္၊ မႊားလို႔ပါဗ်ာ... သီးခံပါ။ သတင္းေၾကျငာရင္ေတာင္ “သီးခံပါ ခင္ဗ်ာ” လို႔ ခဏခဏ ၾကားရေသးတာပဲ။ ဒါမွလည္း မီဒီယာ စစ္ေတာ့မွာေပါ့။
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ထားပါဗ်ာ။ မွားခ်င္ရာမွားၿပီးမွ မီဒီယာျဖစ္သေလး... စီဘီယာ စစ္သေလး လာလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ထပ္မံ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခုလို ဘေလာ့ဂ္ အကယ္ဒမီေပးပြဲႀကီးကို တက္ေရာက္လာရတဲ့အတြက္ ဝံႀကီးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရင္ခုန္မိပါသလဲ ဆိုတာ...
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ အင္း... ရင္ခုန္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး... ခု ၾကံဳႀကိဳက္လို႔ပါ။ ေရလာ ေျမာင္းေပးဆိုတဲ့ စကားေလ... ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ က်ဳပ္တို႔ ဆည္ေျမာင္းဌာနဟာ အဲဒီလို ခ်စ္ျခင္းတရားဆိုတဲ့ ေအာက္ေျခအထိေတာင္ ပါဝင္ ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတာ
မီဒီယာ။ ။ အဲဒီကတည္းကိုက မဟုတ္ေတာ့တာ... အထက္က အထက္လို ေနရမယ္ေလ... ဘာ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းရမွာလဲ... အကုန္လံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ ေနခ်င္ေတာ့တာပဲ။
ဏာယကဂ်ီး။ ။ ေဟ့လူ... ဒါခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္လား၊ မီဒီယာက မီဒီယာလိုေန... ဟိုအထဲ ေရာက္သြားခ်င္လား...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ သူတို႔က် လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ေဟ့လူ... ခု ဘာေမးမွာလဲ၊ ၿပီးရင္ ေဂ်ာင္းဗ်ာ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ခုနက အကယ္ဒမီ ရင္ခုန္သံ ကိစၥပါ
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ေျဖႏိုင္ဘူးဗ်ာ... ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြက ေျဖၾကလိမ့္မေပါ့...
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... ဟုတ္ကဲ့၊ ခုနကေတာ့ ေအာက္ေျခအထိ ပတ္သက္တယ္တဲ့၊ ခုက်ေတာ့...
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ေဟ့လူ၊ ဒီကိုလာ...
မီဒီယာ။ ။ ေအာ... ဘန္နာေရးဝံဂ်ီး ေဒၚဦးဖိကိုး... ဒီႏွစ္ရန္ဘုန္းေငြထဲက ဘယ္ေလာက္ကိုမ်ား ဒီ အကယ္ဒမီ ပြဲကို တက္ဖို႔အတြက္ လ်ာထားသလဲ ဆိုတာကို သိလို႔ ရမလားသိဘူး
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္... အဓိကက ဝတ္စံုစားရိတ္ေပါ့ေနာ္... ဝံဂ်ီးေတြ ပြဲတက္ဖို႔အတြက္... ဝတ္စံုစားရိတ္ ထုတ္ေပးရတယ္...
မီဒီယာ။ ။ ဝံႀကီးေတြက ႐ံုးယူနီေဖာင္းနဲ႔ မတက္ဘူးလားဗ်
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္... သူတို႔ခင္ဗ်ာ... ဟိုသတင္းစာလည္း ဒီယူနီေဖာင္း၊ ဒီသတင္းစာလည္း ဒီယူနီေဖာင္းဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေလး က်မွပဲ စတန္႔ထြင္၊ စတားလုပ္ခ်င္ၾကတာေပါ့...
မီဒီယာ။ ။ အဲဒီထဲ ခင္ဗ်ားလည္း အပါအဝင္ပဲ မဟုတ္လား...
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ အဟိ... အဲလို ဒဲ့ဒိုးႀကီး ေျပာရဘူးေလ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ပါၿပီ။ ေနာက္... တျခား အသံုးစရိတ္ေတြက
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ အဲဒါကို နည္းနည္းရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ အသံုးစားရိတ္ဆိုတာ... (အသံုး + စား + ရိတ္) ဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။ ခုနက ေျပာတာက အသံုးပါ။ အဲဒီေတာ့ စားဖို႔ ရိတ္ဖို႔အတြက္က ရန္ဘုန္းေငြထဲကေန ဆင္ျဖဴေတာ္ ေဒၚလာ တစ္သန္းခြဲ တိတိကို လ်ာထားပါတယ္။
မီဒီယာ။ ။ ခု ဘယ္ေလာက္ထိ သံုးစြဲၿပီးပါၿပီလဲ
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ အင္း... စာရင္းအတိအက် ေျပာရရင္... တစ္ျပားသားမွ...
မီဒီယာ။ ။ မသံုးစြဲရေသးဘူးေပါ့...
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ဟုတ္ဘူး၊ တစ္ျပားမွကို မက်န္ေတာ့တာပါ။
ဆက္ရန္...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံဂ်ီး
ေပါၿငိမ္
ျမန္မာဘေလာ့ အကယ္ဒမီ ေပးပြဲ အခမ္းအနား (Myanmar Blog Academy Award Ceremony) ဟူေသာ ေရႊေရာင္ စာလံုးမ်ား ေရးခ်ိတ္ထားေသာ အေဆာက္အဦႀကီးသို႔ အထူးဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရေသာ ငေပါမ်ား ကားအသြယ္၊ ဆိုင္ကယ္အလီလီ၊ တက္စီ အဖုန္ဖုန္၊ ဆိုက္ကား တစီစီျဖင့္ ေရာက္ရွိလာေလေတာ့သည္။ အနီေရာင္ ကတၱီပါ ေကာ္ေဇာ္ႀကီးေပၚမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာေသာ ငေပါတစ္အုပ္အား ဖန္အာတီဗီြ၊ ဖြဝတီ၊ စီဘီယာ၊ ဘီကီနီ၊ ေဒဝါလီ၊ ေခတ္ယိုင္၊ မထိတထိ သမ၊ ပလီဗီြဘီ၊ အာဖတ္ေအ၊ ဗီြလိန္ေအ၊ စတဲ့ မီဒီယာသမားေတြက အတင္းလိုက္ အင္တားဗ်ဴးေတာ့သည္။
မီဒီယာ။ ။ ဟလို... မဂၤလာပါ။ ငေပါေဂဟာက နာယကႀကီး ဒက္စ္မြန္ တူးတူးသာလို႔ ထင္ပါတယ္။
ဏာယကဂ်ီး။ ။ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း တူးတာပါ။ ဒက္စ္မြန္ တူးတူး မဟုတ္ပါဘူး။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ မွားသြားလို႔ သီးခံပါ။ မီဒီယာဆိုတဲ့ သေဘာက အမွားကို ရွိရမယ္ေလ... အမွားေတြလႊင့္၊ မဟုတ္တာေျပာ... အဲလိုေပါ့၊ ခုဒီပြဲကို တက္ေရာက္လာတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရပါသလဲခင္ဗ်ာ။
ဏာယကဂ်ီး။ ။ အင္း၊ ငေပါလို႔ ဆိုမွေတာ့ ေပါေတာေတာပဲ ခံစားရမွာေပါ့
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါဗ်ာ၊ ဒီဘက္က ဘယ္သူမ်ားပါလဲ
ဝံႀကီးခ်ဳပ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္လား... ထြင္ၿပီးမ႐ႈပ္တဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ပါ။
မီဒီယာ။ ။ ဟာ အခန္႔သင့္လိုက္ေလ... ငေပါေဂဟာမွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္လို႔ ၾကားလိုက္တယ္။ အဲဒါ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနရာအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သေဘာထားေလး...
ဝံႀကီးခ်ဳပ္။ ။ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါဘူး
မီဒီယာ။ ။ ဒီလိုေလ... ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို ေရြးေကာက္မယ္ ဆိုေတာ့ေလ...
ဝံႀကီးခ်ဳပ္။ ။ ငေပါေတြ သူ႔ဘာသာ ေရြးေကာက္တာေလ... ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဆင္းခ်င္မွ ဆင္းမွာေပါ့။ မေက်နပ္လည္း ပူးတြဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔... ဒါပဲ ရွိတာပဲေလ။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ေက်းဇူးပါ၊ ဒါနဲ႔ ဒီဘက္က သဘာငတိ ထင္ပါတယ္။
သဘာငတိ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အခိုးမပ်ယ္တဲ့ ဖိုးဂ်ယ္ဘာဗ်ာ။
မီဒီယာ။ ။ ဘာခိုးေတြ မပ်ယ္တာလဲ သိပါရေစ
အမႈေရွာင္။ ။ အရက္ခိုးေတြပါ... ညကေသာက္တာ ခုထိ မပ်ယ္ေသးတာကို ေျပာတာပါ... အဲလို ဆိုလိုတာပါ...
အမႈေရွာင္ နန္းညီက ကင္မရာထဲ ပါခ်င္လြန္းသျဖင့္ ပဲေပးၿပီး အတင္းကာေရာကို ဝင္ေျဖေပးသည္။
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... သဘာငတိအေနနဲ႔ အခုလို ျမန္မာ ဘေလာ့ဂ္ အကယ္ဒမီေပးပြဲကို လာရတဲ့အခါ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရပါသလဲ။
သဘာငတိ။ ။ အခိုးမပ်ယ္ေသးပါဘူး ဆိုေန... ရီေဝေဝပဲ ခံစားရမွာေပါ့ဗ်ာ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဒီဘက္က ခုနက ဝင္ေျဖတာ စည္း႐ံုးေရး အမႈေရွာင္ ထင္ပါတယ္
အမႈေရွာင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ။ အရမ္းမပလီတဲ့ နန္းညီေလးပါ။
မီဒီယာ။ ။ တကယ္က ရန္ဒန္ ေအာ့ဖ္ နန္းညီ ဆိုတာ နန္းညီရဲ႕ ပရမ္းပတာကို ဆိုတာ မဟုတ္ဘူးလား၊ ခု အရမ္း မပလီဆိုတာက...
အမႈေရွာင္။ ။ ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္။ ဟိုဟာက ဟိုလို ရွိပါတယ္။ ဒါကို ေဂဟာရဲ႕ အတြင္းေရးမို႔လို႔ ေျပာခြင့္ မရွိတာကို နားလည္ေပးပါ။
သဘာငတိ။ ။ ဘာမွလည္း ဆိုင္ဘူး၊ သူ႔ဘာသာ ကာရန္နေဘေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး...
မီဒီယာ။ ။ ဒီဘက္က...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဟဲ့ကုတ္... !
မီဒီယာ။ ။ ဗ်ာ... ေျဖေျဖးလုပ္ပါဗ်ာ...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ေရာကလိလိမ္တဲ့ ေပါငတိၿငိမ္ပါ ခင္ည
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... ခု၊ ဒီပြဲကို တက္လာရျခင္းနဲ႔ ခံစားရတဲ့ သေဘာထားက
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ အင္း... ခံစားရသမွ်ကို အမွန္တရားျပကာ ျပန္ပြားရရင္ေတာ့ျဖင့္ သံျပားရွေခ်ေတာ့မည္။
မီဒီယာ။ ။ ဘယ္လို... ဘယ္လို... ရွင္းစမ္းပါဦး
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဒီလို ရွိတယ္ဗ်... ခံစားတယ္ ဆိုတာ ပန္းကန္ျပားတကယ္လိုတာဗ်
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့...
ငွကၠဌ။ ။ ဒီမီဒီယာေတာ့... ငေပါေတြ ေပါသမွ် ခံရေတာ့မယ္။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဆက္ပါခင္ဗ်ာ။
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဒီလိုေလ... ခံစားတယ္ဆိုတာ ပန္းကန္းျပားတကယ္လိုတာမို႔ ခင္ဗ်ား ျပန္သြားသယ္ရင္ ေကာင္းမယ္လို႔... ဟီဟိ...
မီဒီယာ။ ။ ဟာဗ်ာ...
ငွကၠဌ။ ။ အဲသဟာေၾကာင့္ ေျပာတာ... ဒီဘက္ကို လာပါဆိုေန
မီဒီယာ။ ဟုတ္ကဲ့။ ငွကၠဌႀကီး ဦးေအာင္ဒီကန္ အေနနဲ႔ အခုလို အကယ္ဒမီပြဲကို တေလးတစား ဖိတ္ၾကားခံရျခင္းအေပၚ ဘယ္လိုမ်ား ရင္ခုန္သံျဖစ္ေပၚမိပါသလဲ
ငွကၠဌ။ ။ အဟမ္း၊ ဟမ္း... လြဲေနၿပီဗ်... ေပါတာေတြကို တေလးတစား ဖိတ္တယ္ဆိုေတာ့... အဲဒီမွာတင္ စလြဲေနၿပီ...။
မီဒီယာ။ ။ ငေပါေဂဟာက ဆုရမယ္လို႔ေကာ ေမွ်ာ္မွန္းထားပါသလား
ငွကၠဌ။ ။ ဟာ... ငေပါေတြဆိုတာ ေပါေတာေတာေလ... ဆုတို႔၊ အကယ္ဒမီတို႔ဆိုတာက အတည္လုပ္ေနတဲ့ ဟာေတြ၊ အဲဒီကတည္းကကိုက ေသာက္တလြဲႀကီး ဟုတ္ဘူးလားဗ်... တီေကာင္ဆားတို႔သလို တြန္႔လိမ္တြန္႔လိမ္ ျဖစ္ေနမွာ ျမင္ေယာင္ေသးဗ်ာ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ၊ ဒီဘက္က ပညာေရးဝံႀကီး ထင္တယ္
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ဟုတ္ပါတယ္...
မီဒီယာ။ ။ ခု အကယ္ဒမီေပးတာနဲ႔ ပညာေရးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ဆက္စပ္မိလို႔ ဒီပြဲကို တက္ေရာက္လာတာလဲ ခင္ဗ်ာ
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္ ခုေခတ္မွာ... မာလ္တီမီဒီယာေခတ္ေလ... အက္က်ဴတိန္းမန္႔ဆိုတဲ့ ပညာေရးကို ေဖ်ာ္ေျဖမႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္သင္ၾကားတာဟာ အင္မတန္ ထိေရာက္တယ္ေလ... ဒါေၾကာင့္ပါ
မီဒီယာ။ ။ ဒီေတာ့ ပညာေရးဝံႀကီးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ိဳး အႏုပညာကို အသံုးခ်သြားမွာလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္... ခက္ပါေရာလား... ကမာၻ႕ သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္တာဆိုရင္ “မမ္မီ၊ ေလာ့ဒ္ ေအာ့ဖ္ဒယ္ရင္း” စတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေတြ၊ အေထြေထြ ဗဟုသုတဆိုရင္ “ဟယ္ရီေပါတာ၊ အေရာင္းဒယ္ဝါးလ္အင္ အိတ္တီးေဒးစ္” တို႔ ဘာတို႔၊ သိပၸံနဲ႔ ပတ္သက္ရင္... “စတားဝါးလ္၊ တာမီေနတာ” အဲလိုဟာေတြ နဲ႔ ေပါင္းစပ္ သင္ၾကားမွာပါ။
မီဒီယာ။ ။ ျမန္မာ့သမိုင္းအေနနဲ႔ေကာ
ပညာေရးဝံႀကီး။ ။ ျမန္မာ့သမိုင္းအတြက္ ပ်ံက်ားေရးက ထုတ္တဲ့ သူ႔အေပါမခံၿပီတို႔၊ က်န္ေပါမင္းတို႔ အဲဒါေတြ ရွိတယ္ေလ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ။ စကားစပ္လို႔ ဒီဘက္က ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီးကို ေမးခ်င္ပါတယ္။ အခုလို ႏိုင္ငံတကာက ေပးတဲ့ အကယ္ဒမီနဲ႔... ပ်ံက်ားေရးက ေပးေနတဲ့ ျမန္မာ အကယ္ဒမီ... ဘယ္လိုမ်ား ကြာျခားမႈ ရွိပါသလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္။
ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီး။ ။ ကြာတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဂဟာ ရန္ဘုန္းေငြထဲက ထုတ္ၿပီး ဘုန္းရ... အဲ... သံုးရတာဆိုေတာ့... ေရႊအင္ဆု ပဲ ေပးႏိုင္တယ္ဗ်... ခု သူတို႔က ႏိုင္ငံတကာ ရန္ဘုန္းေငြေတြနဲ႔ ေပးတာဆိုေတာ့... အနည္းဆံုး ေရႊဆြဲျပားေလာက္ေတာ့ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။
မီဒီယာ။ ။ စကားစပ္လို႔... ေဂဟာအကယ္ဒမီရဖို႔အတြက္ ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီးကို လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြ၊ ဘာညာသရကာေတြ ထိုးရတယ္လို႔ ေကာလဟာလ သတင္းတစ္ရပ္ထြက္ေနျခင္းအေပၚ ဝံႀကီးအေနနဲ႔...
ပ်ံက်ားေရးဝံႀကီး။ ။ အမွန္က ဘာဆိုဘာမွကို ထိုးဖို႔ မလိုတာ... ထိုးခ်င္လည္း ရပါတယ္... ေဂဟာရဲ႕ အကယ္ဒမီမွာ အေရြးခံရဖို႔က အလြယ္ေလးပါ... သမိုင္းကို ဘလိုင္းႀကီး ပဒိုင္းသီး လုပ္လိုက္႐ံုပါပဲ... အဲဒါဆို အေရြးခံရပါတယ္...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီဘက္က အတင္းေရးမွဴးတစ္ ေပါေကလာ ဆိုတာလား သိဘူး...
တြင္း (၂)။ ။ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က တြင္း (၂) ေပါဗီလိန္ပါ။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ငေပါေဂဟာရဲ႕ ရာထူးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေလ... နာမည္ေတြ ေရွ႕မွာ “ေပါ” တပ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိခ်င္ပါတယ္။
တြင္း (၂)။ ။ ေအာ္... ျဖစ္သလို ေျဖရင္၊ ေျဖသလို ျဖစ္သြားမွာမို႔ ဒီဟာကို ဟိုဘက္က တြင္း (၁) က ေျဖၾကားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ဒီဘက္က တြင္း (၁) ေပါေကလာပါလား ခင္ဗ်ာ
တြင္း (၁)။ ။ ေအာ္... ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္။ ဟိုဟာက ဟိုလို ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကိစၥဟာ ေဂဟာရဲ႕ အတင္းေရးမို႔ ကၽြန္ေတာ္ အတင္းေရးမွဴးမွာ ေျဖပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူးလို႔ ေျပာပါရေစ...။
မီဒီယာ။ ။ ဟာ... ခင္ဗ်ားတို႔... အခ်င္းခ်င္း... ထားလိုက္ဗ်ာ... ဒီဘက္က အစ္မေလးက...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာအစ္မေလးလဲ၊ ေမြးျမဴေရးဝံႀကီးရွင့္
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဒါဆို အန္တီေပါ့...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာအန္တီလဲ...
မီဒီယာ။ ။ ဟိုက္၊ ဒါဆို ဘယ္လို ေခၚရမလဲဗ်ာ...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ မမ လို႔ေခၚရတာ ရွင္တို႔ မသိဘူးလား...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ေမြးျမဴမမ ခင္ဗ်ာ...
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာ... ဘာရွင့္...
မီဒီယာ။ ။ မြား၊ မႊားလို႔ ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး မမ ခင္ဗ်ာ၊ အကယ္ဒမီ ရင္ခုန္သံေလး သိခ်င္လို႔ပါ။
ေမြးျမဴေရးဝံႀကီး။ ။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ရရင္ရ မရရင္ခ်ပဲ... အဲဒီေတာ့ ရွင္အျမန္ဆံုး ဒီေဘးနားက ခြာပါ။ ဒါပဲ ေျပာခ်င္တယ္။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ...။ ဒီဘက္က ေသနတ္ႀကီး ခါးခ်ိတ္ထားတာ၊ ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး ထင္ပါတယ္။
ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဟား ဟား ဟား... ဟား ဟား ဟား... အထူး ေလွာင္ကာမရယ္တတ္တဲ့ ဦးေအာင္သာငယ္ဆိုတာ က်ဳပ္ပါပဲ။
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္၊ ဟုတ္... ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ကာကြယ္ေရးဝံႀကီးအေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္အကယ္ဒမီအေပၚ ဘယ္လိုရင္ခုန္...
ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဒီမွာ... ရင္ခုန္သံေတြ၊ ရင္ခတ္သံေတြ လုပ္မေနနဲ႔... ကာကြယ္ေရးရဲ႕ မူအရ... ရရင္ရ မရရင္ သမ လုပ္ရမွာပဲ...
မီဒီယာ။ ။ ဟာ... ကာကြယ္ေရးဆိုတာ ကာကြယ္ရမွာေလ... ခုဟာက တိုက္ခိုက္ေရးႀကီး ျဖစ္မေနဘူးလား...
ကာကြယ္ေရးဝံႀကီး။ ။ ဘာမွ လာခြဲျခားမေနနဲ႔... ဒီလိုပဲ တိုက္ေနတာ... တစ္ကမာၻလံုးမွာ... အာဖဂန္က အေမရိကန္ကို တိုက္တယ္၊ အေမရိကန္က အာဖကန္ကို ျပန္တိုက္တယ္။ တိုက္ေနတာ... ဒါတိုက္ေနတာ... ခုခံကာကြယ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ နာလည္လား...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ခုလို ေျဖၾကားတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီဘက္က ေတြ႕ရတာ ေျမာင္းဆယ္ ဝံႀကီး သံလြင္သူရဲေကာင္း ထင္ပါ့။
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ဟာ... ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီးပါဗ်ာ။ ဘယ္ႏွယ့္ ေျမာင္းဆယ္ ရမွာလဲ။
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္၊ မႊားလို႔ပါဗ်ာ... သီးခံပါ။ သတင္းေၾကျငာရင္ေတာင္ “သီးခံပါ ခင္ဗ်ာ” လို႔ ခဏခဏ ၾကားရေသးတာပဲ။ ဒါမွလည္း မီဒီယာ စစ္ေတာ့မွာေပါ့။
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ထားပါဗ်ာ။ မွားခ်င္ရာမွားၿပီးမွ မီဒီယာျဖစ္သေလး... စီဘီယာ စစ္သေလး လာလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ထပ္မံ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခုလို ဘေလာ့ဂ္ အကယ္ဒမီေပးပြဲႀကီးကို တက္ေရာက္လာရတဲ့အတြက္ ဝံႀကီးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရင္ခုန္မိပါသလဲ ဆိုတာ...
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ အင္း... ရင္ခုန္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး... ခု ၾကံဳႀကိဳက္လို႔ပါ။ ေရလာ ေျမာင္းေပးဆိုတဲ့ စကားေလ... ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ က်ဳပ္တို႔ ဆည္ေျမာင္းဌာနဟာ အဲဒီလို ခ်စ္ျခင္းတရားဆိုတဲ့ ေအာက္ေျခအထိေတာင္ ပါဝင္ ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတာ
မီဒီယာ။ ။ အဲဒီကတည္းကိုက မဟုတ္ေတာ့တာ... အထက္က အထက္လို ေနရမယ္ေလ... ဘာ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းရမွာလဲ... အကုန္လံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ ေနခ်င္ေတာ့တာပဲ။
ဏာယကဂ်ီး။ ။ ေဟ့လူ... ဒါခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္လား၊ မီဒီယာက မီဒီယာလိုေန... ဟိုအထဲ ေရာက္သြားခ်င္လား...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ သူတို႔က် လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ေဟ့လူ... ခု ဘာေမးမွာလဲ၊ ၿပီးရင္ ေဂ်ာင္းဗ်ာ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ခုနက အကယ္ဒမီ ရင္ခုန္သံ ကိစၥပါ
ဆည္ေျမာင္းဝံႀကီး။ ။ ေျဖႏိုင္ဘူးဗ်ာ... ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြက ေျဖၾကလိမ့္မေပါ့...
မီဒီယာ။ ။ ေအာ္... ဟုတ္ကဲ့၊ ခုနကေတာ့ ေအာက္ေျခအထိ ပတ္သက္တယ္တဲ့၊ ခုက်ေတာ့...
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ေဟ့လူ၊ ဒီကိုလာ...
မီဒီယာ။ ။ ေအာ... ဘန္နာေရးဝံဂ်ီး ေဒၚဦးဖိကိုး... ဒီႏွစ္ရန္ဘုန္းေငြထဲက ဘယ္ေလာက္ကိုမ်ား ဒီ အကယ္ဒမီ ပြဲကို တက္ဖို႔အတြက္ လ်ာထားသလဲ ဆိုတာကို သိလို႔ ရမလားသိဘူး
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္... အဓိကက ဝတ္စံုစားရိတ္ေပါ့ေနာ္... ဝံဂ်ီးေတြ ပြဲတက္ဖို႔အတြက္... ဝတ္စံုစားရိတ္ ထုတ္ေပးရတယ္...
မီဒီယာ။ ။ ဝံႀကီးေတြက ႐ံုးယူနီေဖာင္းနဲ႔ မတက္ဘူးလားဗ်
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ေအာ္... သူတို႔ခင္ဗ်ာ... ဟိုသတင္းစာလည္း ဒီယူနီေဖာင္း၊ ဒီသတင္းစာလည္း ဒီယူနီေဖာင္းဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေလး က်မွပဲ စတန္႔ထြင္၊ စတားလုပ္ခ်င္ၾကတာေပါ့...
မီဒီယာ။ ။ အဲဒီထဲ ခင္ဗ်ားလည္း အပါအဝင္ပဲ မဟုတ္လား...
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ အဟိ... အဲလို ဒဲ့ဒိုးႀကီး ေျပာရဘူးေလ...
မီဒီယာ။ ။ ဟုတ္ပါၿပီ။ ေနာက္... တျခား အသံုးစရိတ္ေတြက
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ အဲဒါကို နည္းနည္းရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ အသံုးစားရိတ္ဆိုတာ... (အသံုး + စား + ရိတ္) ဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။ ခုနက ေျပာတာက အသံုးပါ။ အဲဒီေတာ့ စားဖို႔ ရိတ္ဖို႔အတြက္က ရန္ဘုန္းေငြထဲကေန ဆင္ျဖဴေတာ္ ေဒၚလာ တစ္သန္းခြဲ တိတိကို လ်ာထားပါတယ္။
မီဒီယာ။ ။ ခု ဘယ္ေလာက္ထိ သံုးစြဲၿပီးပါၿပီလဲ
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ အင္း... စာရင္းအတိအက် ေျပာရရင္... တစ္ျပားသားမွ...
မီဒီယာ။ ။ မသံုးစြဲရေသးဘူးေပါ့...
ဘ႑ာေရးဝံႀကီး။ ။ ဟုတ္ဘူး၊ တစ္ျပားမွကို မက်န္ေတာ့တာပါ။
ဆက္ရန္...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝံဂ်ီး
ေပါၿငိမ္
5 comments:
(အသံုး + စား + ရိတ္) ကုိ အၾကိဳက္ဆုံးပဲ.... း))
ေကာင္းပါတယ္ ဆက္ရန္ ေမွ်ာ္ .. . . း)
ေအာ္ေဟာ္ေဟာ္
တူတုိ.ေတြ ဒကယ္အလုပ္လုပ္ေနပါကလား
ထပ္ရအံုးမယ္
ဆုေတြ
စုထားဘုိ.သာျပင္ထား
မမ
ေပါညီ
အကယ္ဒမီရမယ္လို့မ်ားၾကိဳသိထားလားမသိ
ငေပါေတြအကုန္တတ္လို႔ေနပါလား
ထပ္ဆင္.အကယ္ဒမီ..
၂ ထပ္ကြမ္း ၃ ထပ္ကြမ္းမွသည္
ဘာမွမလုပ္ဘဲ ရတဲ.အကယ္ဒမီမ်ား
ဆက္တုိက္ဆက္တုိက္ ပုိင္ဆုိင္ေစသတည္း
မမ
Post a Comment