ေလွ်ာက္လႊာ လက္ခံျခင္း (၂၇)

ေလွ်ာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ သီတင္းကၽြတ္စတိတ္႐ိႈး အစီအစဥ္အၿပီးတြင္ မ်က္ႏွာရသြားသူမွာ ရာထူးမရေသးသည့္ ေပါေလာင္းလ်ာ အိဖူးျဖစ္သည္ ... ထုိကေလးမသည္ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကလဘေဝး အဲေလ ကေလးဘဝကတည္းက အခြံေတြ အိတ္ေတြသိမ္းျခင္း စုေဆာင္းျခင္း အလြန္ဝါသနာႀကီးသည္ဟူ၏ .. သုိ႔ျဖင့္ သို႔ျဖင့္ .......

သီတင္းကၽြတ္စတိတ္ရႈိးႀကီးသည္ ပရိသတ္တို႔၏ တေျဖာင္းေျဖာင္းရိုက္ခ်ဳိးသံမ်ားႏွင့္ ေအာင္ျမင္စြာၿပီးစီးသြားေလေသာ္ ... ေဂဟာတာဝန္ရွိ လူႀကီးျမင္းမ်ားက မူးမူးရူးရူးႏွင့္ ေအးေဆးနားေနခိုက္ ေပါေလာင္းလ်ာသည္ သူ႔အတြက္ အကြက္ေခ်ာင္းေလသည္ .. လူႀကီးျမင္းမ်ားကလည္း “ဟယ္ သူေပ်ာ္သလိုေနပါေစ” ဟု သေဘာဒါးႀကီးမားစြာ ခြင့္လႊတ္လွ်င္ ေပါေလာင္းလ်ာသည္ စင္ပတ္ပတ္လည္ကို တစ္ပတ္ပတ္ၾကည့္ကာ တစ္ကုိယ္ရည္တည္း ငါးသေလာက္ၿပံဳးၿပံဳးေလသည္ .. “ငွင္း ငွင္း ငွင္း”

ထုိ႔ေနာက္ လူႀကီးျမင္းမ်ား နားေနရာသို႔ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လုိက္ေသးသည္ .. ပံုစံက လူမသိသူမသိတစ္ခုခုကို အႀကီးအက်ယ္လုပ္ေတာ့မည့္ပုံစံမ်ဳိး .. လူႀကီးျမင္းမ်ားမွာလည္း ေပါေလာင္းလ်ာကို သတိမထားႏုိင္ .. အမႈေရွာင္က ပိုးလုိးပက္လက္လန္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ .. နာယကဂ်ီးႏွင့္ ေထာက္ခ်ဳပ္တို႔မွာ ညင္းႏွင့္ေထာင့္ ဘယ္ဟာပိုၿပီးႀကီးသလဲ ဟူသည့္အေၾကာင္းအရာကို လူသတ္ေတာ့မည္စတုိင္ျဖင့္ ျငင္းခုန္လ်က္ရွိေပသည္ .. တြင္း-၂ မွာလည္း သူ႔သီခ်င္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ေက်နပ္မႈေတြရကာ “ေအာ္ေဟာေဟာ့ေဟာ္ေဟာ္” ဆုိသည့္ အဆဲြအငင္ကုိ ထပ္ကာထပ္ကာ ေလ့က်င့္လ်က္ရွိေနသည္ .. သဘာငတိႏွင့္ငွက္ကထမွာလည္း ဟစ္ပ္ေဟာ့ပ္ႏွင့္ေရာ့ခ္ကုိ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွေနကာ အထာအျပည့္ျဖင့္ ဂုိက္ေပးၾကမ္းလ်က္ရွိေနသည္ .. ဝန္ႀကီးမ်ားမွာလည္း လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လ်က္ ဒုိင္ကုိင္သူ casher လုပ္သူ ထုိးသူ ေလ်ာ္သူတို႔ျဖင့္ ကုိယ့္အဖြဲ႕ႏွင့္ကိုယ္ စည္ကားလ်က္ရွိေပသည္ ..

အလုိ .. သဘာငတိႏွင့္ငွက္ကထနားမွာ ဂုန္နီအိတ္တစ္လံုးပါလား .. ေပါေလာင္းလ်ာမ်က္စိက ဖ်တ္ကနဲေတြ႔ျမင္လုိက္ရသည့္ ဂုန္နီအိတ္ကုိ စူးစုိက္ၾကည့္လ်က္ရွိသည္ .. ေအာ္ ဒင္းတုိ႔က အန္ဖုိ႔ယူထားတာပါလား ဟုသေဘာေပါက္သြားခ်ိန္တြင္ ေပါေလာင္းလ်ာသည္ “ငွဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ” ဟူ၍ စုန္းမလုိလုိ ျမင္းဟီသလုိလုိ ရီလုိက္ၿပီး လူႀကီးျမင္းႏွစ္ေယာက္နားသုိ႔ အသာတိုးသြားကာ အလစ္တြင္ ဂုန္နီအိတ္ကိုဆဲြယူလာခဲ့ေလသည္ .. အိတ္ထဲကို ကပ်ာကယာငံု႔ၾကည့္လုိက္ၿပီး စိတ္ေအးသြားသည္ .. အိတ္ကအလြတ္ႀကီးရွိေသးတယ္ .. အန္ေပါင္းေတြမေပးေသးဘူး ..

ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ ဂုန္နီအိတ္ႀကီးေက်ာတြင္ထမ္းကာ စင္ပတ္လည္ရွိ ဟုိက္ေကာ္မရွင္နာပုလင္းမ်ား .. ဂရမ္းပုလင္းမ်ား .. ရႈိင္ရယ္ကလပ္ပုလင္းမ်ား .. ေရသန္႔ဘူးမ်ားကုိ တစ္စစီလုိက္ေကာက္ကာ အိတ္ထဲသို႔သြတ္သြင္းေနေလသည္ .. ရႈိးမွာ အေတာ္ေအာင္ျမင္သည္ဟုေျပာရမည္ပင္ .. ပုလင္းေတြ ေတာင္ပံုယာပံုႏွင့္ စင္တစ္ပတ္ေတာင္ မျပည့္ေသး .. ေပါေလာင္းလ်ာ၏အိတ္ႀကီးပင္ျပည့္လုျပည့္ခင္ .. အေတာ္လည္းေလးလာၿပီျဖစ္ရာ ေပါေလာင္းလ်ာသည္ ဂုန္နီအိတ္ျဖင့္အလုပ္မျဖစ္သည္ကုိ စဥ္းစားမိသည္ .. ထုိ႔ေၾကာင့္ စင္ေနာက္ဖက္မွႀကိမ္အမႈိက္ျခင္းႀကီး ယူခ်လာၿပီး ပုလင္းအိတ္ႀကီးကို အမႈိက္ျခင္းထဲထည့္ အမႈိက္ျခင္းကုိႀကိဳးနဲ႔ဆဲြကာ အလုပ္ဆက္လုပ္ေနေလသည္ ..

ဟုိက္ေကာ္မရွင္နာႏွင့္ ရႈိင္ရယ္ကလပ္ပုလင္းမ်ားမွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္ .. ေပါေလာင္းလ်ာက ဘယ္ဒုိင္တြင္ျပန္သြင္းရပါ့ဟုစဥ္းစားေနသည္ .. ဟုိက္ေကာ္မရွင္နာအခြံတစ္ေတာင့္ဆိုလွ်င္ ဟုိက္ေကာ္မရွင္နာရွစ္ပက္ျပားတစ္ပုလင္းရသည္ .. ရွစ္ပက္ျပားအခြံဆုိလွ်င္ ေလးပက္ျပားတစ္ပုလင္းရသည္ .. အျခားပုလင္းမ်ားလည္း ထုိ႔နည္းတူ .. သူရထားသည့္အခြံေတြက အေတာင့္ေတြျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ခုိင္ၿပီဟု ေတြးမိရင္း ေပါေလာင္းလ်ာ၏မ်က္ႏွာမွာ စပ္ၿဖီးၿဖီးျဖစ္လာသည္ .. ပင္လယ္ကမ္းမွ သဲမ်ားျပန္႔ႀကဲေနသကဲ့သုိ႔ ပုလင္းေတြကလည္း ေကာက္မကုန္ ..

စင္ကုိတစ္ပတ္ျပည့္ဖို႔ တစ္ျခမ္းအလုိတြင္ ေပါေလာင္းလ်ာသည္ ပုလင္းတစ္လံုးကိုေတြ႔လုိက္သည္ .. ေလဘယ္ပုလင္းအခြံျဖစ္သည္ .. ဟယ္ ပြတာပဲ ေရမစိမ္ဘဲပြၿပီ ဟုေၾကြးေၾကာ္လုိက္ရင္း အခြံကိုဝမ္းသာအားရအေကာက္ ေျခေထာက္က ပုလင္းဖံုးေလးတစ္ခုကို တက္နင္းမိျပန္သည္ .. ပုလင္းကုိေကာက္ကာ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးသည့္အလား လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈကာ ဝမ္းသာပီတိမ်ားျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ ျဖာထြက္လာသည္ .. ထုိ႔ေနာက္ ေရွ႕ဆက္သြားမလုိလုပ္ၿပီးမွ ေျခေထာက္ေအာက္ အဖံုးကိုျပန္ငံု႔ၾကည့္လုိက္သည္ .. ရႈိင္ရယ္ကလပ္ပုလင္းဖံုးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ေလွႀကီးျဖင့္ ေကာက္ယူလုိက္ၿပီး အဖံုးတြင္းကံစမ္းမဲဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္ .. ေပါေလာင္းလ်ာသည္ သူ႔မ်က္စိကိုပင္သူမယံုႏုိင္ .. ျပဴးၿပဲၾကည့္ တစ္ပတ္လွည့္ၾကည့္ မ်က္လံုးကိုပြတ္ၾကည့္ ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ၾကည့္လုိက္ျပန္သည္ .. ၿပီးလွ်င္ေတာ့ “ဟေရး .. ငါဟဲ့” ဟုကမာၻတစ္လႊား ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္လုိက္သည္ ..

ေၾကြးေၾကာ္ၿပီးေနာက္ ေကာက္စရာရွိသည့္ပုလင္းခြံမ်ားကို အျမန္ဆံုးလိပ္ႏႈန္းနဲ႔ေကာက္ .. အားလုံးေကာက္အၿပီး တကၠစီငွားရန္ စတိတ္စင္အေဝးသို႔ထြက္လာသည္ .. လူႀကီးျမင္းမ်ားမွာလည္း ေပါေလာင္းလ်ာကုိ သတိမမူမိေသး .. ေပါေလာင္းလ်ာက မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ျပည့္လွ်ံေနေသာမ်က္လံုးျပဴးႀကီးျဖင့္ လူႀကီးျမင္းမ်ားကို ေလးေလးစားစားၾကည့္လုိက္ၿပီး “စိတ္ခ်ပါ ေဂဟာအက်ဳိးကို အသက္နဲ႔လဲၿပီး ကာကြယ္ေပါသြားမွာပါ” ဟု သစၥာဆုိသလုိလို တုိင္တည္သလိုလုိလုပ္ၿပီး တကၠစီေပၚတက္သြားေလသည္ ..

လူႀကီးျမင္းမွာလည္း အတန္ၾကာသည္အထိ နားေနတုန္း .. ခဏေနမွ ငွက္ကထက “သဘာငတိ .. ဒီနားက ဂုန္နီအိတ္ဘယ္ေရာက္သြားတုန္း” ဟု ေမးေလသည္ .. သဘာငတိက ဟစ္ပ္ေဟာ့ပ္စတုိင္ျဖင့္ လက္တခါခါလုပ္ကာ “ကုိယ္ဘယ္သိမလဲ .. ေမာင္ရင့္နားယူထားတာပဲ .. ေပ်ာက္သြားလုိ႔ေတာ့ မင္းကိုေအာ္ၿပီးဆဲ” ဟု လက္တန္းသီခ်င္းစပ္ေလသည္ .. ေဘးတြင္ အိပ္ေနေသာအမႈေရွာင္က “ဟမ္ ဘာလဲ ဘာေပ်ာက္လုိ႔ ဆဲတာလဲ” ဟု အိပ္မက္ေယာင္သလုိျဖစ္ၿပီး လန္႔ႏုိးလာသည္ .. အမႈေရွာင္အသံေၾကာင့္ တျခားလူမ်ားကလည္း အာရုံစုိက္မိၿပီး ဂုန္နီအိတ္ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ၾကေလသည္ .. နာယကဂ်ီးက “ဒီဂုန္နီအိတ္ဟာ သာမန္ကာလွ်ံကာမဟုတ္ဘူး .. ေဂဟာအထင္ကရလူႀကီးျမင္းမ်ားရဲ႕ အန္အိတ္ ျဖစ္တယ္ .. ေတြ႕ေအာင္ရွာၾကေလာ့” ဟုအမိန္႔ေပးေလသည္ ..

စင္ကုိပတ္ကာရွာၾကေလသည္ .. ေျဗာင္ေတာင္ေတာင္ ေဗေဗ့ဂ်ိခ်ကာ စင္၏ေရွ႕ျခမ္းေနာက္ျခမ္းခဲြရွာၾကသည္ .. “ထူးျခားရင္ သတင္းပို႔ပါ” ဟုလည္း တြင္း-၂ ကေျပာေသးသည္ .. စင္ေနာက္ျခမ္းတြင္ တာဝန္က်သူမ်ားက ရုတ္တရက္ထေအာ္လိုက္သည္ .. “ ထူးျခားတယ္ ထူးျခားတယ္” “သတင္းပို႔မယ္ ေရွ႕ျခမ္းလူေတြ နားေထာင္ပါ .. စင္ေနာက္တြင္ ထားထားေသာ ေဂဟာအမႈိက္ျခင္းမွာလည္း ေပ်ာက္ဆံုးလ်က္ရွိေၾကာင္း” ဟု ငွက္ကထက အသံၿဗဲႀကီးျဖင့္ သတင္းပို႔ေလသည္ ..

လူႀကီးျမင္းမ်ား ေခါင္းေတာက္ေလၿပီ .. မည္သူနည္း .. ေဂဟာပုိင္ပစၥည္းမ်ားကို ခိုးယူသူ .. မေတာ္လုိ႔ အင္တာနက္မွာ တင္ေရာင္းလုိက္လွ်င္ ေဂဟာအေမြအႏွစ္မ်ား ပ်က္သုဥ္းရေခ်ၿပီ .. မျဖစ္ေပ .. “အားလံုးပဲ အစည္းအေဝးလုပ္မယ္” နာယကဂ်ီးက ႏႈိးေဆာ္လုိက္သည္ .. အစည္းအေဝးလုပ္ရန္ စားပြဲသုိ႔ျပန္သြားၾကျပန္သည္ .. အစည္းအေဝးလုပ္ရန္ အားလုံးထုိင္ကနန္းက်အၿပီး “ဒါဟာ ေသြးရိုးသားရိုးမဟုတ္ဘူး” ဟု စကားစရုံရွိေသး .. အစည္းအေဝးလုပ္ရာ စားပြဲသို႔ဦးတည္ေမာင္းလာေနေသာ Light Truck တစ္စီးကိုျမင္ရေလသည္ ..

ကားမွာ ကေခ်ာ္ကခၽြတ္ျဖင့္ေမာင္းလာျခင္းျဖစ္သည္ .. ဟုိယိမ္းဒီထုိး ကားမွေမာင္းတတ္ရဲ႕လားမသိ .. ကားမီးႀကီးကလည္း ထုိးထားသျဖင့္ မည္သူေမာင္းလာမွန္း လူႀကီးျမင္းမ်ားစဥ္းစားမရ .. အေျခအေနလည္းမလွသျဖင့္ စားပြဲကိုစြန္႕ကာ စတိတ္စင္ေပၚတက္ေျပးၾကေလသည္ .. Light Truck ႀကီးမွာ စင္ေရွ႕နားတြင္ fast & furious ထဲက ၿပိဳင္ကားမ်ားလို drift ဆြဲကာ ရပ္လုိက္သည္ .. ထုိ႔ေနာက္ကားမီးကိုပိတ္ကာ ေမာင္းသူက ကားေပၚမွဆင္းလာသည္ ..

ထုိအခါ “ဟယ္” “ဟာ” “ဘယ္လုိ” အာေမဋိတ္သံစံုလင္စြာျဖင့္ “အိဖူးပါလား” ဟုအေျဖေပၚသြားေလသည္ .. ေပါေလာင္းလ်ာအိဖူးသည္ ေအာင္ႏုိင္သူ စစ္သူႀကီးအၿပံဳးမ်ဳိးျဖင့္ အားလံုးကုိတစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လုိက္ၿပီး ကားေနာက္ခန္းတြင္ ဖံုးထားေသာ တာလပတ္စႀကီးကို ဖယ္လွပ္ျပသလုိက္သည္ .. တာလပတ္စေအာက္တြင္ကား ဟုိက္ေကာ္မရွင္နာပုလင္းမ်ား ...။ ထုိ႔ေနာက္ အိတ္တစ္လံုးထဲတြင္ ပိုက္ဆံမ်ား ..။ ၿပီး ေဂဟာ၏ အေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ အန္အိတ္နဲ႔အမႈိက္ျခင္း ..။

“ဒီေလာက္နဲ႔ဆုိလုံေလာက္တယ္မလား .. တို႔ေတြလည္း အိပ္စကပ္ရွင္း (တံေတြးမ်ား ျဖာထြက္သြားသည္) ထြက္ၾကမယ္ ဒီေဂဟာကားႀကီးနဲ႔” ဟု ေပါေလာင္းလ်ာက အဆုိျပဳေလသည္ .. လူႀကီးျမင္းမ်ားမွာလည္း ေဂဟာရန္ဘံုးေငြလည္းရ ရႈိင္ရယ္ကလပ္က ေပါက္ေသာကံစမ္းမဲကားႏွင့္ ေသာက္လညး္ေသာက္ သြားလည္းသြားရမည့္ ခရီးစဥ္ျဖစ္သျဖင့္ မျငင္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေဟးကနဲေအာ္ကာ စင္ေပၚမွေျပးဆင္းလာၾကသည္ ..

ုထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ေဂဟာကားႀကီးသည္ လူႀကီးျမင္းအားလံုးကိုတင္ကာ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္အရင္ပတ္ၾကေလသည္ .. အားလံုးက ေပါေလာင္းလ်ာကို သူရဲေကာင္းဘဲြ႕အပ္ႏွင္းကာ ရာထူးေပးဖို႔ စဥ္းစားၾကေလသည္ .. ေပါေလာင္းလ်ာမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေလညင္းကုိခံယူရင္း ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးလုပ္ကာ ရာထူးကုိ အားနာစြာျဖင့္ လက္ခံလုိက္ရေတာ့ေလသည္ ..
(ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ)