ငေပါဦးတည္ခ်က္ ၄-ရပ္

* လူတည္အားကိုုး ပုဆိန္ရိုး မေပါမတည္မ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက။
* ရူးေပါဂိုဏ္း ေပါျခင္းႏွင့္ ရူးျခင္းမ်ားကို ေႏွာက္ယွက္ ဖ်က္ဆီးသူမ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက။
* ရူးေပါဂိုဏ္း၏ ဂိုဏ္းတြင္းေရးကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ ေႏွာက္ယွက္ေသာ လူတည္ဘေလာ့မ်ား အားဆန္႔က်င္ၾက။
* အရူးအေပါ အဖ်က္သမားမ်ားအား ဘံုရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ေခ်မႈန္းၾက။

Monday, October 19, 2009

မိန္႔ခြန္းေတာ္ႀကီးေခၽြျခင္း

ငါတို႔ဟာ ငေပါမ်ားသာ ျဖစ္ၾကတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ငေပါအလုပ္ကိုလုပ္ပါ၊ ငေပါလိုေတြးပါ၊ ငေပါလို က်င့္ႀကံေနထိုင္ပါ။ တခါတရံ လူတည္မ်ား၏ လႊမ္းမိုးမႈကို ခံရ၍ လူတည္မ်ားကဲ့သို႔ ေတြးေခၚျခင္း၊ က်င့္ႀကံျခင္းမ်ား ျဖစ္မိသည္ရွိေသာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ၾကပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲသတိေပးပါ။ ငါတို႔ဟာ ငေပါေတြ ... ေတာ္ရံုတန္ရံုလူ လိုက္မမီတဲ့ ေဂဟာသားေတြ၊ အဆံုးစြန္ ေပါမယ့္သူေတြ၊ ကမၻာတည္သေရြ႕ ေပါမယ့္သူေတြ ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။

သမိုင္းမွာ မွတ္ေက်ာက္ ကမၺည္းတင္ရမယ္။ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားက စြန္႔ဦးငေပါႀကီးမ်ားဟု ေလးစား အတုယူႏုိင္ရမယ္၊ ငေပါမ်ိဳးဆက္မ်ား ေမြးထုတ္ရဦးမယ္၊ ေနာင္အႏွစ္ ၁၀၀၀ မွာ ျဖစ္လာတဲ့ လူေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၁၀၀၀ တုန္းက ေရွးဦးငေပါႀကီးေတြပါလားဆိုၿပီး အေလးျပဳေနရမယ္။ ငေပါ ျပတိုက္ထဲမွာ ငေပါေတြရဲ႕ လက္ရာ၊ ငေပါေတြရဲ႕ ရုပ္တုေတြ ခ်န္ရစ္ခဲ့ရမယ္။ ငါတို႔ဟာ ငေပါေတြ ျဖစ္တယ္။

ကိုမင္းကိုႏုိင္နဲ႔ နာယကဂ်ီး ဆံုတုန္းက သူကေျပာတယ္ (အဲလို နာမည္ထင္ရွားလူသိမ်ားသူနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မွ တခ်ိဳ႕က ျဖဳန္တာ မဟုတ္လား) “တခ်ိန္လံုး နုိင္ငံေရးအေၾကာင္းခ်ည္း ဘယ္စဥ္းစားေနႏုိင္မလဲ တခါတေလလည္း အခ်စ္ကဗ်ာေလးဘာေလး ေရးခ်င္ေသးတာေပါ့” တဲ့။ အဲဂလို တကယ္ဂ်ီးေျပာခဲ့တာေနာ္ ေနာက္တာ မဟုတ္ဘူး။

အဲဒီေတာ့ သူ႔စကားကိုပဲ ခိုးခ် ေမာ္ဒီဖိုင္းလုပ္ၿပီး ေျပာရပါဦးမယ္ ငါတို႔ဟာ လူသားမ်ားသာျဖစ္တဲ့အတြက္ တခါတေလ မေပါႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ေတြ ႀကံဳရတတ္တယ္။ အဲဒီလို မေပါႏုိင္ရင္ ငါေတာ့ ငေပါျဖစ္ရႈံုးၿပီ ... ဒီတသက္ေတာ့ ဆက္ေပါလို႔မွ ရပါဦးမလား ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ မက်ပါနဲ႔ ... စာေရးဆရာဟာ စာခ်ည္းပဲ တခ်ိန္လံုးမေရးႏုိင္သလို၊ လူရႊင္ေတာ္ဟာ တခ်ိန္လံုး ျပက္လံုးမထုတ္ႏုိင္သလို၊ ႏုိင္ငံေရးသမားဟာ တခ်ိန္လံုး ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းခ်ည္းပဲ မစဥ္းစား ႏုိင္သလို၊ လယ္သမားဟာ တခ်ိန္လံုး စပါးစုိက္မေနႏုိင္သလို၊ သီခ်င္းေရးဆရာဟာ တခ်ိန္လံုး သံစဥ္ေတြ ရွာေဖြမေနႏုိင္သလို၊ ငေပါေတြဟာလည္း တခ်ိန္လံုး ေပါမေနႏုိင္ပါဘူး။ မေပါဘဲ အနားေပးရမယ့္ အခ်ိန္ေလး ေတြလည္း ထားရပါမယ္။ ေပါလပ္ခ်ိန္ေပါ့။ ဒါမွပဲ ေနာင္တခ်ိန္ ျပန္ေပါတဲ့အခါ အရည္အေသြး ျပည့္မီေအာင္ ေပါႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။

နာယကႀကီး ခုေလာက္ေျပာလိုက္ရင္ ေဂဟာထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ခ်င္ေနၿပီဆိုတာ တလက္မျပရင္ တမိုင္ေလာက္ ျမင္တတ္တဲ့၊ တစ္စင္တီမီတာျပရင္ ကီလိုမီတာ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္တတ္တဲ့ ငေပါေတြ သေဘာေပါက္ေလာက္ေရာေပါ့ (ဒါကေတာ့ ဗရစ္တစ္ရွ္သမားေကာ ဆယ္လီစိတ္သမားပါ သိေအာင္လို႔ပါ)။ ေဂဟာအက်ိဳး ကုိယ့္အက်ိဳးဆိုၿပီး အၿမဲတေစ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိတဲ့ ငေပါေတြမွာ အနည္းနဲ႔အမ်ားဆိုသလို အႏၱရာယ္က်ေရာက္လို႔ ေနပါၿပီ။ နာယကဂ်ီးအေနနဲ႔ ဒါကို တတိယမ်က္လံုးနဲ႔ အကဲခပ္လို႔ သိရွိထားျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဥကၠဌနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးသကာလမွာ ဒီမိန္႔ခြန္းေတာ္ႀကီး ကို အေစာတလ်င္ စီစဥ္လို္က္ရျခင္း ျဖစ္တယ္။

ထစ္ခနဲရွိ “ထြက္မယ္” ဆိုတဲ့ ေရာဂါဆန္းတခုဟာ ေဂဟာထဲကို ဘယ္ေနရာက ဝင္မွန္းမသိ ဝင္ဝင္လာတတ္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ေရာဂါ၊ ဝက္တုပ္ေကြးတို႔ထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဒီေရာဂါဆန္းႀကီးအတြက္ ကာကြယ္ေဆးေတာင္ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ (က်န္းမာေရးဝန္ဂ်ီးကလည္း ေဂဟာကို ဝင္ၿပီးကတည္းက ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ ဘယ္ေခ်ာင္မွာ သြားအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ မသိဘူး - ဤကားစကားခ်ပ္) ဆိုေတာ့ကာ ဒီေရာဂါဆန္းႀကီးကို နယကဂ်ီးလို ကိုယ္ခံအားေကာင္းသူေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာက္လာပါတယ္။ သို႔ေသာ္ မပူၾကပါနဲ႔ ... နာယကဂ်ီးက ေခတ္ေဆြး ငေပါႀကီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကာကြယ္ေဆးမရွိေသးတဲ့ ဒီေရာဂါဆန္းႀကီးအတြက္ ေဆးမီးတို တဖံု တီထြင္ထုတ္လုပ္ဖို႔ ႀကံစည္ေနပါတယ္။ အဲဒီေဆးမီးတိုဟာ ဘယ္လိုဟာလဲလို႔ မေမးပါနဲ႔ နာယကဂ်ီး ကိုယ္တုိင္ ဘာမွန္း မသိေသးပါဘူး။ အဲသလို ခရီးေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေဆးမီးတိုႀကီးအတြက္ ေဂဟာသူ ေဂဟာသားမ်ားအေနနဲ႔လည္း ဝိုင္းဝန္းအႀကံေပးၾကပါ။

တလက္စထဲ စင္ကာပူက ငေပါေတြျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါကိုလည္း ႀကံဳတုန္းေလး ဝုိင္းဝန္းအေျဖရွာၾကရေအာင္ပါ။ စင္ကာပူမွာ အပုန္းကူးစက္ေရာဂါႀကီးတခု စြဲကပ္လို႔ေနပါတယ္။ ငါတို႔ရဲ႕ တြင္း ၂ ႀကီးမွသည္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ဂ်ီး သံလြင္ဟီးရိုးထိ ဒီကပ္ေရာဂါစြဲကပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီေရာဂါဟာလည္း “ထြက္မယ္” ေရာဂါေလာက္မဆိုးေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆိုးတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ လူတည္ေတြ ဆီက လာတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ေဆးကိုေတာ့ ဥကၠဌႀကီးကိုယ္တုိင္ ပုန္းၿပီးရွာပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ ခ်ဳပ္ရရင္ (မခ်ဳပ္လို႔လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး ေပါစရာ အဲ ေျပာစရာ မရွိေတာ့ဘူး) ငါတို႔ဟာ ငေပါမ်ားျဖစ္ၾကတယ္၊ တခါေပါရံုနဲ႔ တသက္လံုး ငေပါျဖစ္တယ္၊ ေဂဟာမွာ ဝင္ေပါက္သာရိွၿပီး ထြက္ေပါက္မရွိဘူး။ အဲဒီထြက္ေပါက္ကို လူႀကီးျမင္းမ်ားသာသိတယ္၊ သိတဲ့ လူႀကီးျမင္းေတြက ထြက္ခြင့္မရွိဘူး၊ တခါတေလ ငေပါေတြအေနနဲ႔ နားနားေနေနေပါခြင့္ရွိတယ္၊ ေဂဟာမွာ ပင္စင္မရွိဘူး၊ ခြင့္ယူခြင့္ရွိေပမယ့္ ခဏတျဖဳတ္ပဲရမယ္၊ ပ်င္းခြင့္ရွိတယ္၊ ငိုက္ခြင့္ရွိတယ္၊ ငိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ငတ္ခြင့္ရွိတယ္၊ ငိုခ်င္ရင္ေတာ့ ေဂဟာအျပင္ထြက္ငိုပါ။ ေငါက္ခြင့္ကေတာ့ နာယကဂ်ီး အပါအဝင္ လူဂ်ီးျမင္းေတြ ဆီမွာရိွတယ္ ဟဲဟဲ။

နာယကဂ်ီးလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေမာသြားၿပီ။ အသက္ကရေနၿပီ။

ခုလို ေနျပန္ေကာင္းခါစမွာ ေဂဟာအက်ဳိးကို ရည္သန္၍ ဘယ္သူမွ မေတာင္းဆိုဘဲ ငေပါပီသစြာနဲ႔ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ရင္း ဒီမိန္႔ခြန္းေတာ္ႀကီး ေခၽြခြင့္ရတဲ့အတြက္ ငေပါမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူး ေဂၚဇီလာေလာက္တင္ပါတယ္။

ေလာင္းလစ္ဗ္ သေပါစ္
နာယကဂ်ီး

4 comments:

မိုးသား said...

ဟုတ္...ေခတ္ေဆြးႀကီး...အဲ..အဲ..နာယကႀကီး

ဖိုးဂ်ယ္ said...

ေပါပါေပတယ္ နာယဂဂ်ီးရယ္

aungnyinyi said...

ေထာက္ခံပါတယ္ ေထာက္ခံပါတယ္..
ေပါညီ

Unknown said...

အင္းေလ ေျပာေတာ့လည္းေထာက္ခံတယ္လုိ႔ေျပာတယ္ဗ်ာ ေထာက္ခံပါတယ္