ေလွ်ာက္လုပ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန၏ သီတင္းကြၽတ္စတိတ္႐ိႈး အစီအစဥ္ (၆)

ဒိုင္း... ဒိုင္း... ဒိုင္း... အုန္း... ဖုန္း... ရြီး... ေျဖာင္း... ေဖာက္... ေဖာက္...

`ဟ ဟ… ဘာေတြလဲဟ... ဘာေတြလဲဟ...´ ေသနတ္ေဖာက္သံလိုလို ၾကားေတာ့ အားလံုး လန္႔ျဖန္႔ကုန္ၾကသည္။

အသံႏွင့္အတူ ဇာတ္စင္ေပၚ ေျပးတက္လာသူကား... အာႏိုးလိုလို၊ စတားလံုးလိုလို ပံုဖမ္းထားသည့္ အ႐ိုးေျခာက္ ေဘာ္ဒီႏွင့္ ေလွ်ာက္လုပ္ေရး ၀န္ႀကီး ေပါၿငိမ္။ ဘယ္တစ္ဖက္ ညာတစ္ဖက္ ေဗ်ာက္အိုး ေသနတ္ေတြ ကိုင္ထားသည္။ ညေနဘက္ႀကီး ေနကာမ်က္မွန္က တပ္ထားေသးသည့္အျပင္ ခဲမွန္မွာေၾကာက္သျဖင့္ ဆိုင္ကယ္ ဟဲလ္မက္ႀကီးပါ စြတ္လာေသးသည္။

`ဟဲ... ဟဲ... ဟဲ... မလန္႔ပါနဲ႔ ပရိတ္သတ္ႀကီး... ေပါၿငိမ္ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္တာ သီခ်င္းဆိုမလို႔ပါ...´

`ဟာကြာ... ဒင္နာေကၽြးမယ္ဆိုလည္း ေကၽြးဗ်ာ... လူေတြကို ဘာမွတ္ေနလဲ...´

`ဒီလိုရွိပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီေန႔ပြဲမွာ အထူးအစီအစဥ္အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔... ငေပါေဂဟာရဲ႕ မာမီလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ နာယကဂ်ီး တူးတူးတာနဲ႔ အတူ... သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ သီဆိုခ်င္ပါတယ္...´

ေျဖာင္း၊ ေျဖာင္း... ေျဖာင္း ေျဖာင္း...

လက္ခုပ္သံေတြေရာ၊ ေဗ်ာက္အိုးသံေတြပါ ဆူညံသြားတယ္။

`ဟုတ္ပါတယ္... နာယကဂ်ီးခမ်ာ... အလြန္႔အလြန္ အူခ်င္ေသာ္လည္း ႀကီးမွ အူသည္ဟု အထင္ခံရမည္ စိုးတာကတေၾကာင္း... လူငယ္ေျခတက္ေလးမ်ားကို ဦးစားေပးခ်င္တာက တေၾကာင္း... အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ စင္ေပၚမွာ လူလံုးမျပေတာ့ဘဲ ႀကိဳတင္ၿပီး ဗီဒီယို အက္ဒစ္လုပ္ကာ ေပးပို႔ထားပါတယ္... သီခ်င္းနာမည္က ဦးေစာဘြဲ႕မွဴး ေရးခဲ့တဲ့ ေရာဂါ သံစဥ္အလိုက္နဲ႔ျဖစ္ၿပီး `ေပါတာ´ လို႔ အမည္ရပါတယ္...´

ေျဖာင္း၊ ေျဖာင္း... ေျဖာင္း ေျဖာင္း...

`ကဲ... စလိုက္ၾကရေအာင္... အဲ... မစခင္ နာယကဂ်ီးနဲ႔ အတူသီဆိုဖို႔ ၀န္ႀကီးမ်ား အားလံုးကို စင္ေပၚ ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္...´

`ဟာ... ႐ႈပ္က႐ႈပ္နဲ႔... ကိုယ့္ဘာသာဆိုဗ်ာ...´

`ေတာ္ပါဗ်ာ...´

`မဆိုႏိုင္ဘူး... ဘာလုပ္မွာလဲ... သူ႔ဘာသာ နာယကဂ်ီး ၀မ္း၀ိုးမန္း႐ိႈး လုပ္ပါေစေလ...´

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ အသံေတြ ထြက္လာတယ္။

`ဟာ... ဒီလိုလုပ္ရင္ နာယကဂ်ီး ေပါက္ကြဲမွာေနာ္... သူေဒါသကို အားလံုး သိတယ္ေနာ... စင္ေပၚမတက္တဲ့သူကို ဒင္နာမေကၽြးနဲ႔လို႔ မွာထားတယ္...´

ဒီလိုနဲ႔ ၀န္ႀကီးေတြ မဆိုခ်င္ဆိုခ်င္နဲ႔ စင္ေပၚေရာက္လာေတာ့တယ္။

`၀ုန္း... တီြ တီြ တီြ တီြ... က်ီ... က်ီ က်ီ... ကလိ... ကလိ... ၀ီး ၀ီး... က်ီ... က်ီ က်ီ... တီြ တီြ တီြ တီြ... ဂ်စ္ ဂ်စ္ တစ္တစ္တစ္...´

အသံႏွင့္အတူ ဇာတ္စင္ေနာက္ ပိတ္ကား စခရင္ေပၚမွာ နာယကဂ်ီး အီလက္ထရစ္ ဂစ္တာကုတ္ေနပံု ေပါလာေတာ့သည္။ ဂစ္တာသံအဆံုးမွာ ေလွ်ာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီးက စတင္ၿပီး...

ေပါတတ္လြန္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ ေျမလႊာကို ေဖာက္ထြင္းၿပီး
အ၀ီစိထိဆင္းဖို႔ က်င့္ၾကံေလေသာအခါ...
ေပါတာ

ခြက္ပုန္းခ်ေပါင္းသိပ္မ်ားလို႔ ေခ်ာင္ေနတဲ့ မ်က္ကြင္းမ်ား
မင္းရဲ႕ ပုလင္းေတြ သြားေရက်မိကတည္းက
ေပါတာ

အလုပ္လုပ္တဲ့အခ်ိန္ၾကားထဲ ေဂဟာ၀င္ ဘေလာ့ဂ္ခိုးေရး
ေဘာ့စ္ကဆဲမွ လန္႔ေအာ္မိေသာအခါ
ေပါတာ

ေအာ္... ေပါၾက... ေပါၾက... ေပါၾက ဂါထာလို ရြတ္ရင္းက
ေပါသြပ္ျခင္းက ညအိပ္တဲ့အထိပါ
ေပါတာ

ေပါတာ... ေပါတာ...
ေဂဟာ မန္ဘာေတြဟာ ဆရာတင္ခဲ့ေနရာတကာ
ဆရာက်ိတ္မွိတ္ ေပါေ၀ဒနာ
ေပါတာ... ေပါတာ...
ဤ ဇဗၺဴေျမတခြင္မွာ အတည္ေနမယ့္ဓေလ့မ်ား
အႀကိမ္ႀကိမ္ေမ့ေပ်ာက္သြား
ေပါတာ... ေပါတာ...

သီတင္းကၽြတ္နီးခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လူငယ္ေတြ စတိတ္႐ိႈးထဲ
အတူ သြားၿပီးဟစ္ဖို႔ ေၾကာက္ေနျပန္တဲ့အခါ
ေပါတာ

႐ုပ္ရွင္ထဲက သရဲမငိုေနတာ ေတြ႕ရင္းက
ေလွ်ာက္လုပ္ေရးရဲ႕ မ႑ပ္အေၾကာင္း ေတြးမိလာ
ေပါတာ

၀န္ႀကီးအ႐ႈပ္ထုပ္ေတြၾကားထဲ ၀င္ထိုင္ကာငိုခ်င္းခ်
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ေနာက္ကြယ္ဆိုပါရေစ
ေပါတာ

ရရ မရရ... ရၾက ဆိုခ်င္တယ္ လုပ္ဦးဟ
သီတင္းကၽြတ္ၿပီးရင္ မ႑ပ္မရွိလို႔ပါ
ေပါတာ

ေပါတာ... ေပါတာ...
ေဂဟာ မန္ဘာေတြဟာ ဆရာတင္ခဲ့ေနရာတကာ
အသာက်ိတ္မွိတ္ ေပါေ၀ဒနာ
ေပါတာ... ေပါတာ...
ဤ ဇဗၺဴေျမတခြင္မွာ အတည္ေနမယ့္ဓေလ့မ်ား
အႀကိမ္ႀကိမ္ေမ့ေပ်ာက္သြား
ေပါတာ... ေပါတာ...

ေပါတာ... ေပါတာ... ေပါတာ... ေပါတာ...
ေပါတာ... ေပါတာ... ေပါတာ... ေပါတာ...

ဤသို႔ျဖင့္ ငေပါမ်ားအားလံုး `ေပါတာ´ ဟုေအာ္ကာ နာယကဂ်ီး၏ အစီအစဥ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ၀ိုင္းၿပီး ေပါၾကေလေတာ့သတည္း။

ထိုစဥ္မွာပဲ... ဒင္နာေကၽြးမည့္ စရိတ္ကို မေကၽြးဘဲ ရန္ဘံုးေငြထဲမွ ထပ္ဘုန္းခ်င္ေသာ ေလွ်ာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီး ေပါၿငိမ္မွာ ဇာတ္စင္မလြယ္ေပါက္ ေလွကားမွ အသာေလး လစ္ထြက္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ၀န္ႀကီးတစ္စုမွာလည္း ေပါတာကို ေနာက္ထားၿပီး ဗိုက္ျဖည့္ဖို႔အေရး ဇာတ္စင္ေနာက္ကို ၀႐ုန္းသုန္းကား ခုန္ဆင္း လိုက္သြားေလေတာ့သတည္း။

ဇာတ္စင္ေအာက္မွ အနည္းငယ္ေသာ ပရိသတ္မွာလည္း ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူမ်ား တက္ေပါဦးမလဲဆိုတာကို ငံ့တလင့္လင့္ ေစာင့္စားရင္း မအူမလည္ ျပံဳးစိစိလုပ္ၿပီး က်န္ခဲ့ေလေတာ့သတည္း။

ေလွ်ာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီး
ေပါၿငိမ္