ညစာစားပြဲ

နာယကႀကီးဆီက ဖုန္း၀င္လာတယ္။ ဖုန္းကို ထံုးစံအတိုင္း ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ေဘထယ္ေရာင္းက လက္ခံစကားေျပာတယ္။ နာယကႀကီးက ဒီေန႕ည ၈နာရီေလာက္ ညစာစားပြဲတစ္ခု စီစဥ္လိုက္ပါတဲ့ ဒါနဲ႔ Orchard Roadရွိ နာမည္ႀကီး Hotel တစ္ခုမွာ စီစဥ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ေဘကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဂိုဏ္းႀကီးရဲ႕ ဘဏၰာထဲကပဲ ယူရမွာေပါ့။ နာယကႀကီးက တြင္း ၂ ရယ္၊ အသင္းသားခ်ဳပ္ ရယ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ခ်ိန္းထားလိုက္ၿပီတဲ့ ဒါနဲ႔ ညစာစားပြဲရွိတယ္ဆိုေတာ့ သဘာပတိမွာ ရွိတဲ့ အေရးႀကီး ကိစၥေတြျဖစ္ေသာ ညေနဘက္ ရံုးခ်ဳပ္၌ အိပ္ျခင္းအမႈကိစၥကို ေရွာင္ရွားၿပီးသကာလ ေရခ်ိဳးသန္႕စင္ၿပီး နာမည္ႀကီး Desinger သီးသန္႔ ခ်ဳပ္ေပးထားေသာ ပြဲတက္၀တ္စံုကို အဆင္သင့္ျပင္ ခိုင္းထားၿပီး အိမ္လည္ျခင္း အမႈကိစၥကို ျပဳလုပ္ေနေလသည္။ ညစာကလဲ Hotel က်မွ အ၀တီးမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေပါ့။ ဒါနဲ႔ Iphoneကို ေဘးနားထားလိုက္တယ္ ဒီတခါေတာ့ နာယကဆက္ရင္ သဘာပတိကိုယ္တိုင္ကိုင္မွ ေကာင္းေတာ့မွာေလ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူျဖစ္တဲ့ က်ေတာ္ပဲ ကိုင္ေနရင္ မေလးစားရာက်မယ္ဆိုတာ နားလည္တယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ တရားေရး၀န္ႀကီးကလဲ အိမ္မွာ ၾကမ္းတိုက္၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္၊ ပန္းကန္ေဆးစရာေတြ ရွိေသာေၾကာင့္ ႏွင့္ အိမ္သားေတြ စားထားေသာ အက်န္ေတြ မသြန္ခင္ အမွီျပန္ရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မလာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကို နားလည္ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ေၾကာင္း အစီရင္ခံေလေသာေၾကာင့္ သဘာပတိမွ သေဘာထားႀကီးစြာ နားလည္ ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါနဲ႔ နာယကႀကီးက ၈နာရီ ၀န္းက်င္ေလာက္ ဖုန္းဆက္လာတယ္ အသင္းသားခ်ဳပ္ႀကီးက MRT Cadr ထဲကို Top-up မလုပ္တတ္ Bank Cardကလဲ မရွိဘူး၊ ပိုက္ပိုက္ကလဲ မရွိ။ ရန္ကုန္မွလို ဒီေရာက္မွရွင္းမယ္ လုပ္လို႔မရဘူးေလ။ သဘာပတိက ကားလႊတ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ သူေနတဲ့ ေနရာကို မေျပာတတ္။ သဘာပတိ အိမ္မွာက Ferrari/ Lamborghini / Audi ႀကိဳက္တဲ့ကား လႊတ္ေပးလို႕ရတယ္။ ခက္တာက အသင္းသားခ်ဳပ္က ကိုယ္ေနတဲ႔ေနရာ မသိတာပဲ။ အဲ့ေလာက္ေတာင္ တံုးတဲ့ အသင္းသားခ်ဳပ္။ ငေပါဂိုဏ္းႀကီးကို သဘာပတိက ထိမ္းထားရတာ ထားပါေတာ့ေလ သိပ္အေရးမႀကီးတဲ့ ပြဲပဲေလ အခုပြဲက နာယကနဲ႔ ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီးယံုပဲေလ။ ဒါနဲ႔ အ၀တ္စားလဲၿပီး ဂိုေဒါင္ထဲက Ferrari အနီေရာင္တစ္စီး ထုတ္ခိုင္းလုိက္တယ္။ ကားကေတာ့ သဘပတိက ကိုယ္တိုင္ေမာင္းရမွ ေက်နပ္တာဆိုေတာ့ သဘာပတိကိုယ္တိုင္ပဲ ေမာင္းသြားတယ္။ နာယကကို သြားႀကိဳမလို႕ေလ နာယကႀကီးက သိပ္မသြားတတ္ဘူး။ ေရာက္တာ မၾကာေသးေတာ့ မသြားတတ္မလာတတ္ ရံုးကို လာတာေတာင္ လမ္းေပ်ာက္ေနတတ္တယ္။ ဒါနဲ႔ လမ္းတ၀က္ေရာက္ေတာ့ နာယကႀကီးက သဘာပတိရဲ႕ Iphoneကို ဖုန္းဆက္လာတယ္။ တြင္း ၂က အီးေပါက္ရင္း ပစ္လွဲရာကေန ေခါင္းကိုက္၊ ႏွာေစး၊ လည္ေခ်ာင္းနာ၊ ကိုယ္ေႏြး၊ ေလးဘက္နာ၊ က်ပ္မျပည့္စတဲ့ ေရာဂါေတြေၾကာင့္ ညစာစားပဲြကို မတက္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းပို႕တဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပတယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ ညစာစားပြဲကို ၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ ဖ်က္သိမ္းဖို႕ အမိန္႕ေပးလာတယ္။ သဘာပတိကလဲ အေစာတည္းက ထင္ထားေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းေသာ္လဲ ႀကိဳတင္ ေတြးဆထားေသာေၾကာင့္ သိပ္မခံစားရေၾကာင္း က်ေတာ္ကို ၀မ္းနည္းသံႀကီးနဲ႔ ေျပာျပတယ္။ ဒါနဲ႔ နီးစပ္ရာ Restaurant တခုကိုပဲ ၀င္ၿပီး ညစာကို တစ္ေယာက္တည္း အ၀ႀကိတ္ၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ အိမ္ျပန္လာတယ္။ အိမ္က လူေတြကို မေတာ္တဆ ညနက္ပါက စိတ္မပူဖို႕နဲ႔ ဖုန္းဆက္မယ္ျဖစ္ေၾကာင္း အစီရင္္ခံ ေျပာဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ တီ . . . တီ . . . . ဒါနဲ႔ ရုတ္တရက္ ဖုန္းသံေၾကာင့္ လန္႔ႏိုးလာတယ္။ က်ေတာ့္ရဲ႕ ဖုန္းဆိုမွ ဘုရားဆူးဖုန္းေလ တခါတခါ အသံေတာင္ မၾကားရတတ္ဘူး။ ေအာ္ ငါအိမ္မက္ မက္ေနတာပါလားေပါ့။ ဒါနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ ၀မ္းသာသြားတယ္ ဟုတ္တယ္ေလ အိမ္မက္ထဲမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြ တ၀ႀကီးမက္လိုက္ရတာ လူျဖစ္ရက်ိဳး နပ္ပါဘိေပါ့။