ငေပါေဂဟာရဲ႕ ေရႊတံဆိပ္ဆု ဘယ္သူဆြတ္ခူးသလဲ ..
တစ္ေန႔သ၌ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါေလာကတြင္ လြန္စြာမွ အရွိန္အဝါႀကီးမားလွေသာ ငေပါေဂဟာ၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပိုင္အိုနီးယားႀကီးျဖစ္သူ ငွကၠ႒ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္အန္ဒီသည္ မခ်မ္းစဖူးခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ရွိလွေသာ ရန္ကုန္ဒီဇင္ဘာလ၏ ေန႔လည္ခင္းတြင္ လကုန္ရက္ ဘုိင္က်လွသျဖင့္ ထမင္းမွ်မစားႏိုင္ဘဲ အလကားရေသာ ေရကုိအဝေသာက္ကာ ကြန္ျပဴတာေရွ႕၌ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ငိုက္ျမည္းေနခိုက္… ကြန္ျပဴတာစပီကာဆီမွ “ပလံု ပလံု” ဟူေသာ အသံၾကားရသျဖင့္ ရုတ္တရက္လန္႔ျဖန္႔ကာ အေၾကြးရွင္ေပေလာ… အသင္းထဲမွမိမိအား အတိုက္အခံျပဳရာ၌အကဲဆံုးျဖစ္ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာအသင္းသား၊ အသင္းသားခ်ဳပ္ၾကီးႏွင့္ စည္းရံုးေရးအမွဳေရွာင္တို႔မွ အကြက္ရသျဖင့္ သူတို႔ခ်င္းအေရးေပၚပါတီဖြဲ႔ကာ ထိုးႏွက္တုိက္ခိုက္ၾက ေလျပီေလာဟု ယီးတီးေယာင္ေတာင္ျဖစ္မိေသး၏…။ သို႔ေသာ္ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ၄င္းတို႔မဟုတ္မူပဲ အသင္းစတင္တည္ေထာင္စကပင္… အစ္မၾကီးဘာအလုပ္မွ် မလုပ္ရင္ေနပါ… ဒီအတုိင္းထုိင္ရံုထုိင္ေနပါ… နာယကရာထူးေပးပါမည္ ဟုကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တိုင္ အတင္းဆြဲခန္႔ထားေသာ ေခတ္ေဆြးငေပါ နာယကၾကီး မတူးတူးသာျဖစ္ေနသျဖင့္ အနည္းငယ္အသက္ရွဴေခ်ာင္သြားရပါသည္…။
“ဗ်ိဳ႕ ငွကၠ႒ၾကီးရဲ့… တို႔ငေပါဂိုဏ္းလဲ တစ္ခုခုလုပ္မွျဖစ္ေတာ့မကြဲ႕”
“ဘာပါလိမ့္ အစ္မၾကီးရယ္ ဆုိင္းမဆင့္ဗံုမပါ”
“တုိ႔လည္းတုိ႔ငေပါဗီလာအေနနဲ႔ ဆုတစ္ခုခုေပးရမယ္”
“ဘာဆုလဲ အစ္မဂ်ီးရဲ့”
“ဟာကြာ ေဝးလုိက္တာ…။ အခု ၂၀၀၈ ကုန္ေတာ့မယ္ေလ…။ အဲဒီေတာ့ ႏွစ္ကုန္ရင္ အကယ္ဒမီတုိ႔ ေအာ္စကာတို႔ေပးသလိုပဲ… အခုဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာလဲ အေကာင္းဆံုးဘေလာ့ဂ္ဆိုျပီး ေပးဖို႔စီစဥ္ေနၾကသတဲ့…။”
“ဟုတ္တယ္… အဲဒါၾကားမိတယ္… ဘာဆုၾကီးလဲ ဘယ္လိုေပးမလဲေတာ့ မသဲကြဲဘူး”
“ေအး… အဲဒီေတာ့ငါတုိ႔လဲ ထံုးစံအတိုင္း သူမ်ားလုပ္ျပီးသားလုိက္လုပ္တဲ့အေနနဲ႔၊ ငါတို႔က ငေပါဂိုဏ္းဆိုေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြက္ အေပါဆံုးဆုဆိုျပီး ေပးၾကရေအာင္”
“ဟားး ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္၊ ဒီေလာက္ေတာ္ေတာ္တီးေတာ္လြန္းလို႔ နာယကၾကီးျဖစ္ေနတာ… ကဲ..ဒီေတာ့ကာ ၂၀၀၈ အတြက္ငေပါဂိုဏ္း သင္းလံုးလစ္ အစည္းအေဝးၾကီး က်င္းပျပီးေပးလုိက္ၾကရေအာင္…”
ငေပါဂိုဏ္း သင္းလံုးကၽြတ္အစည္းအေဝးၾကီးကား ျမန္မာျပည္ရွိ ဟိုအသင္းၾကီးအစည္းအေဝးၾကီးႏွင့္ ျခားနားေလစြတကား…။ တြင္း(၂) ကုိဗီလိန္မွာ ျမန္မာျပည္ျပန္ေနလို႔ မတက္နဳိင္၊ အသင္းသားခ်ဳပ္၊ စည္းရံုးေရးအမွဴေရွာင္ တုိ႔မွာလည္း အလုပ္မ်ားေနသည္ဟုဆိုကာ ညည္းညည္းညဴညဴျဖင့္ ေရာက္ရွိလာၾကေလ၏…။ အျခားဝန္ၾကီးမ်ားမွာလည္း လာသူလာ လစ္သူလစ္ျဖင့္ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္လွပါဘိေတာင္း…။ ေရွးဦးစြာ နာယကၾကီးက အဖြင့္မိန္႔ခြန္း ျမြက္ၾကားေလ၏…။ မိန္႔ခြန္းဆုိေသာ္လည္း အသစ္ေရးရမွာပ်င္းသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေျပာေသာစကားမ်ားကုိ စာစကားျဖင့္ ျပန္လည္ေရးသားထားျခင္းမ်ားကုိ ျပန္ဖတ္ျခင္းသာျဖစ္၏…
“အဲဒီလို ဆုခ်ီးျမင့္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ မည္သူကိုေပးသင့္မေပးသင့္ မဲခြဲဆံုးျဖတ္အဆိုတင္သြင္းၾကဖို႔ ယခုလို ဖိတ္ၾကားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္”
ထိုအခ်ိန္တြင္ မည္သည့္အခ်ိန္ကေစာင့္ေနသည္မသိေသာ ၾဆာဖိုးဂ်ယ္ေခၚကမာၻငတိက
“ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္အဆိုတင္သြင္းပါတယ္”
“ကန္႔ကြက္ပါတယ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္”
တက္ေရာက္သမွ် အသင္းသားအားလံုး တခဲနက္ကန္႔ကြက္လုိက္ၾကသည္မွာ အားရဖြယ္ပင္ ေကာင္းလွပါဘိေတာင္း…။
ကၽြန္ေတာ္က “ဟုတ္ပါျပီ… နည္းနည္း လူၾကားေကာင္းေအာင္ ဘာေၾကာင့္ကန္႔ကြက္ၾကသလဲဆိုတာ သိပါရေစ”…။ ဤတြင္ အသင္းသားခ်ဳပ္ၾကီး ေခါင္ေခါင္ကထကာ…
“တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး… သူကခဏခဏအသည္းကြဲပါတယ္…”
“အသည္းကြဲေပမယ့္ ေပါပါတယ္…။ အသင္းေကာင္းက်ိဳးလဲ ေတာ္ေတာ္လုပ္ပါတယ္…”
“ေနာက္ျပီးေတာ့ လည္ပင္းမွာ ဘာၾကီးလဲမသိဘူးဆြဲထားပါတယ္… ရွည္ေမ်ာေမ်ာၾကီး”
“ဘာၾကီးလဲဟင္..”
“MP3 နဲ႕ ဟတ္ဆက္ၾကီး၊ အဲဒါၾကီးတပ္ျပီး လူၾကားထဲမွာ သူ႕ကိုေခၚရင္ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ထြက္သြားပါတယ္ အဲဒါေၾကာင့္” ဤတြင္ တျခားသူမ်ားကလည္း “ဟုတ္ပါတယ္၊ မွန္ပါတယ္၊ မေပးသင့္ပါဘူး… ကန္႔ကြက္ပါတယ္…” ကမာၻငတိၾကက္နာၾကီး လည္လိမ္သလို ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားေလ၏…။
“ဟုတ္ပါျပီ အမ်ားဆႏၷအရ ငတိကိုမေပးေတာ့ပါဘူး… အခုအလွည့္က်တာကေတာ့ တြင္း(၂) ဗီဗီျဖစ္ပါတယ္… အခုေတာ့ ရန္ကုန္မွာေရာက္ေနတယ္ဆိုျပီး အဆက္အသြယ္မရေသးပါဘူး…။ ဘုန္းၾကီးဝတ္ေတာ့မလိုိလို သတင္းေတြေတာ့ထြက္ေနပါတယ္…”
“ကန္႔ကြက္ပါတယ္” ထမွဳတ္ၾကျပန္ပါသည္…။
“ဟင္..ဘာျပဳလို႔…”
“သူမွ အခုဒီမွာ မရွိတဲ့ဥစၥာ သူ႕ေပးလို႔အပိုေပါ့”
“အင္း…ဒါဆို အသင္းသားခ်ဳပ္ၾကီး…”
“ေထာက္ခံပါတယ္” ရွားရွားပါးပါး အသံထြက္လာသျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ရာ… မတ္တပ္ရပ္၍ လက္ကိုအားယားရွိသမွ် ေထာင္ထားေသာ အသင္းသားခ်ဳပ္ၾကီး ကိုယ္တိုင္ကုိေတြ႔လိုက္ရေလ၏…။
“ဟင္”
“မဟင္နဲ႔…ဟုတ္တယ္ေလ.. တဂိုဏ္းလံုးကိုၾကည့္လိုက္ အေခ်ာဆံုးဘယ္သူလဲ…ငါ
အေပါဆံုးဘယ္သူလဲ…ငါ
သေဘာအေကာင္းဆံုး…ငါ
….ငါ
….ငါ”
“ကဲ မေဂါင္းေဂါင္း ….အဲဒီ ငါစြဲေတြ အသာထားလုိက္ပါဦး… တျခားသူမ်ား ကန္႔ကြက္လိုၾကပါသလား”
ထိုအခါ ေစာေစာက အႏွံခံလိုက္ရေသာ ငတိကထက
“ကန္႔ကြက္တယ္ကြာ ငါကန္႔ကြက္တယ္ကြာ… ကမာၻငတိက ဘာေျပာေျပာ ေထာက္ခံရမယ္ဆုိေပမယ့္ ဒီတစ္ခါကန္႔ကြက္တယ္ကြာ…”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလး”
“ရုပ္ကေတာ့ျမင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ…ေနာက္ျပီး စြာတယ္.. ကက္ကက္လန္တယ္…မ်က္လံုးျပဴးတယ္… မဂၤလာလဲေဆာင္ေတာ့မယ္ အဲဒါေၾကာင့္ပယ္တယ္ကြာ…”
“ဟုတ္ပါတယ္….မွန္ပါတယ္ …ငတိၾကီးေျပာတဲ့အတိုင္းပါပဲ…”
ေအာက္မွ တခဲနက္ဝိုင္းအာၾကျပန္သည္…။
“ေနာက္ အမွဳေရွာင္နန္းညီ… သူ႔ေတာ့ေထာက္ခံမွထင္တယ္… သူကငေပါဂိုဏ္းနဲ႔ ဂိုဏ္းလူၾကီးမင္းမ်ားကို ဘန္နာေထာက္ပံ့ေနတဲ့သူ…။ တစ္ေန႔ကေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘန္နာလုပ္ေပးသြားတယ္…”
ဤတြင္နာယကကထက…“ဒီမွာ ငွကၠ႒… အခုကိစၥမွာ… တျခားလာဘ္လာဘကိစၥေတြ ပါလို႔မရပါဘူး… ေပါစံခ်ိန္နဲ႔ အမ်ားသေဘာတူမွ ဆံုးျဖတ္လို႔ရပါလိမ့္မယ္ … အားလံုးပဲ သဘူေတာၾကပါသလား”
“ကန္႔ကြက္ပါတယ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္”
တစ္ဦးတည္းေသာ အသင္းသားကထကာ
“ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေတာ့ အထူးေျပာစရာမလိုပါဘူး… ေလာေလာလတ္လတ္ အလြမ္းဝတၳဳေတြေရးေနလို႔ ကန္႔ကြက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္…ေနာက္ျပီးရာထူးကိုကၾကည့္ပါလား အမွဴေရွာင္တဲ့…”
အမွဴေရွာင္က တစံုတခုေျပာဖို႔ ဟန္ျပင္ပါေသးသည္… သူပါးစပ္မဟႏိုင္ခင္မွာပင္
“ဟုတ္ပါတယ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္…ေနာက္တစ္ေယာက္…” ဟုဝုိင္းေအာ္ၾကေသာေၾကာင့္ ဝင္မရထြက္မရေသာ လိပ္ေခါငး္ကဲ့သို႔ ဟတ္ေကာ့ၾကီးျဖစ္သြားရေလ၏…။
“အင္း…အထူးအၾကံေပး ကတ္ဘိနက္ေတြေတာ့ ကုန္သြားျပီ…။ အခုဝန္ၾကီးေတြအလွည့္… ပထမဆံုး ေမြးေရဝန္ၾကီးကို ဆႏၷျပဳၾကပါ… ေပးသင့္ပါသလား…”
“မေပးသင့္ပါဘူး…ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဟိုတခါကေရသူမေမြးျမဴေရးလုပ္တာ မေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ရယ္… ငါးသလဲထိုးကုိ တစ္ေကာင္ဆယ္ပိႆျဖစ္ေအာင္ မေမြးနိဳင္လုိ႔ရယ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္…”
ငတိက “ဟုတ္တယ္..ဒါနည္းမွန္လမ္းမွန္ပါပဲ… သူေရသူမေမြးတာ ေအာင္ျမင္ရင္ ငါလဲ လြမ္းေနစရာမလုိဘူး… မလြမ္းရင္ လြမ္းတယ္ဆိုျပီး ငါ့ကိုပယ္လုိ႔ရမွာမဟုတ္ဘူး… ဒင္းေၾကာင့္…ေတာက္ခ္ ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပိဳက်ပ်က္စီး ေျမခေၾကြက်” ငတိမွာ… ကဗ်ာေသးေသးေလးေတြ ေရးဖို႔စဥ္းစားထားေသာ စာသားမ်ားကို တခါတေလ ထုတ္ရြတ္တတ္ပါသည္…။
“ကဲကဲ ငတိ… ကိုယ့္ဟာကုိယ္ေနာက္မွ ရြတ္စရာရွိရြတ္ေပေတာ့…ကဲေနာက္တစ္ေယာက္”
“အခုအလွည့္က်တာကေတာ့ ျပင္ညာေရးဝန္ၾကီး….”
“ပယ္တယ္ဗ်ာ…ငွကၠ႒ကန္႔ကြက္တယ္ ပယ္တယ္…ဘယ့္နွယ့္ဗ်ာ… အခုဆုိ ဗမာျပည္မွာ တက္ကသိုေတြ မွိဳလုိေပါက္ေနတာ… က်ဳပ္တုိ႔ေပါဂိုဏ္းက အခုထိေပါတက္ကသုိေဝးလုိ႔ ေပါက်ဳရွင္ေတာင္မဖြင့္နိုင္ဘူး…ပယ္တယ္..”
“ဒါဆုိ အခု မၾကာခင္ကမွ ဝင္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ၾကီးေကာ….”
“ဒါေတာ့ နာယကကန္႔ကြက္ပါတယ္… စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ… သူကနွာေခါင္းက မ်က္နွာထက္ၾကီးပါတယ္…”
“ဟင္…”
“အဲဒီေတာ့ ကုိယ့္မ်က္ခြက္ကုိေတာင္ မျပင္နိဳင္တဲ့ဟာ… ဘယ္ကဘာေတြကိုသြားေဆာက္မလဲ…”
“ဟုတ္တယ္ေနာ္…ဟုတ္တယ္…ကန္႔ကြက္ပါတယ္…ပယ္ပါတယ္…”
ေရြးခ်ယ္ပြဲက အရွိန္ျမင့္လာေခ်ျပီ… တင္သြင္းလုိက္ၾက ပယ္ခ်လုိက္ၾကျဖင့္ အတိုင္အေဖာက္ညီလွသည္…။
“တရားစီရင္ေရးဝန္ၾကီးေကာ”
“သူကေတာ့ အထူးေျပာစရာမလိုပါဘူး… အသက္မျပည့္ေသးလို႔ပယ္ပါတယ္… သူ႔ကုိသြားေပးလုိက္ရင္ ကေလးေတြကုိ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းပါတယ္ဆုိျပီး တုိ႔အသင္းၾကီး မတရားအသင္းေၾကျငာခံရနိဳင္ပါတယ္”
“နိဳင္ဂ်ံငါးေရးဝန္ၾကီးေရာ…”
“သူကနိဳင္ဂ်ံငါးဆုိ စလံုးေလာက္ေရာက္ဖူးတာ အေမၾကီးကား မေရာက္ဘူးလို႔ပယ္တယ္…”
“ဟုတ္တယ္ နိဳင္ဂ်ံငါးဆိုျပီး ေနာ္ျပီေတ(ေနျပည္ေတာ္)ေရာက္ေနတာ ကန္႔ကြက္ပါတယ္ ပယ္ပါတယ္..ေဟ့ ကန္႔ကြက္ပါတယ္ ပယ္ပါတယ္”
တျဖည္းျဖည္းအရွိန္ျမင့္လာေလရာ တင္သြင္းသမွ်အဆိုကို ေထြေထြထူးထူးမစဥ္းစားပဲ တြင္တြင္သာကန္႔ကြက္ၾကကုန္သတည္း…။
“ေထာက္ခ်ဳပ္”
“ကန္႔ကြက္ပါတယ္…”
“အသင္းသား…”
“ကန္႔ကြက္ပါတယ္…”
“ေနပါဦး ေနၾကပါဦး”
“ကန္႔ကြက္ပါတယ္ ပယ္ပါတယ္ ဟင္ဟုတ္ပါဘူး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ငွကၠ႒ရဲ့”
“အသင္းသားေတြ ဝန္ၾကီးေတြ အကုန္ကုန္ျပီ…”
“ဟုတ္လား..ဒါဆုိ”
“ငွကၠ႒ ကၽြန္ေတာ္ရယ္…နာယကအမၾကီးရယ္ပဲက်န္ေတာ့တယ္…”
ထိုေရာအခ်ိန္တြင္ နာယက အစ္မႀကီးက ႐ုတ္တရက္ထက
“ကဲကဲ ခု ငါတို႔ ၂ ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဒီ ၂ ေယာက္ကို ေထာက္ခံတယ္ ဆိုရင္ အားလံုး မတ္တပ္ ထရပ္ၾကပါ သိတယ္ေနာ္” ဟု ေျပာကာ အသင့္ဝွက္ယူလာေသာ ေခြးလ်ားသီးမႈန္႔မ်ားကို ပရိသတ္အလယ္သို႔ က်ဲခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို အခ်က္ျပလုိက္ရာ က်ေနာ္ကလည္း ခပ္တည္တည္ႏွင့္ “ကဲ အားလံုး ၾကားၾကတယ္ေနာ္ က်ေနာ္တို႔ကို ေထာက္ခံရင္ မတ္တပ္ရပ္ပါ” ဟု ဝင္ပင့္ေပးလိုက္သည္။ က်ေနာ့္ စကားမဆံုးခင္ အသင္းဝင္အားလံုး ႐ုတ္တရက္ ထိုင္ရာမွ ထကာ ဘရိတ္ဒန္႔ကသလို ကုတ္ၾက ဖဲ့ၾကေလေတာ့၏။
“ေဟာ အသင္းသားေတြမ်ား သူတို႔ နာယကနဲ႔ ငွကၠဌက ဘယ္တုန္းကတည္းက ေထာက္ခံမဲေပးခ်င္ ေနၾကတယ္ မသိဘူး ၾကည့္စမ္း ငွကၠဌေရ ခုလို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေထာက္ခံေနတာ အားရဖို႔ မေကာင္းဘူးလား” ဟု နာယကဂ်ီးက ခပ္တည္တည္မႈတ္ရာ က်ေနာ္လည္း အားက်မခံ …
“ဟုတ္လိုက္ေလ အစ္မဂ်ီးေရ … ၾကည့္ပါဦး အသင္းသားေကလာဆို ဝမ္းသာလံုးဆို႔ၿပီး ခံုေပၚေတြဘာေတြ တက္ရပ္၊ အကႌ်ေတြဘာေတြခၽြတ္ၿပီး ေဝွ႔ရမ္းျပေနေသးတယ္။ အမယ္ သူကတာ စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ ေမ်ာက္က ကေနသလိုပဲေနာ္”
“ေအးဟ ဟိုမွာ ငတိကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး လည္ပင္းက နားၾကပ္ႀကီးေတာင္ လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီ .. ပါးစပ္ကလည္း ေပ်ာ္လြန္းလို႔ အသံေသးအသံေၾကာင္ေတြ ေအာ္ေနတာ ၾကားတယ္မဟုတ္လား။ သူက ဗိုကယ္ မဆိုးဘူးပဲဟ ဇီးသီးေတာ့ ထုတ္ေပးသင့္ေနၿပီ”
“ကဲကဲ ေပ်ာ္တာလည္း ေပ်ာ္တာေပါ့ေလ .. တရားဝင္ျဖစ္သြားေအာင္ ေၾကညာလိုက္ရေအာင္လား .. အဟြတ္ .. အဟြတ္ .. ဟဲလို ဟဲလို … ခုခ်ိန္ကစၿပီး ငေပါဗီလာရဲ႕ အေပါႏိုင္ဆံုးဆုကို ေၾကညာပါေတာ့မယ္ရွမ္ .. အားလံုး နားေသာတ ဆင္ေတာ္မူၾကပါ” ဟု နာယကဂ်ီးက မိန္႔ၾကားေလရာ က်ေနာ္က ဆက္လက္ၿပီး
“ဟုတ္ကဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ အေပါဆံုးဆုကို ငေပါဂိုဏ္းရဲ႕ ဂုဏ္သေရမရွိ ဥကၠဌႀကီးနဲ႔ နာယကဂ်ီးတို႔က ပူးတဲြ ဆြတ္ခူးသြားပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးလိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား” ဟု ေၾကညာလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ လက္ခုပ္သံမ်ားအစား ေျပာင္းဖူး႐ိုးမ်ား၊ ေရသန္႔ဗူးမ်ား၊ ခဲလံုးမ်ား ဝဲပ်ံလာသျဖင့္ က်ေနာ္ႏွင့္ နာယကဂ်ီး ၂ ဦးစလံုး မတိမ္းမေစာင္း ဗိန္းေဗာင္းမတီးဘဲ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လစ္ေျပးခဲ့ရေလသတတ္။ ။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျမင့္တဲ့သစ္ပင္ ေလတိုက္ပိုခံရတယ္ဆိုတာ ဂလိုပဲေနမွာ .. ဟီဟိ။
10 comments:
ေရႊအစစ္လည္း ဟုတ္ဘူး . ေခြးလ်ားသီးမႈန္႔တံဆိပ္ၾကီး .. ဟီဟိ .. .ထိုက္တန္ပါေပတယ္. . ဟြန္႔ . ကလည္းကရေသးတယ္. .. ေျမွာက္ပင့္က တာဟုတ္ဘူး .. ယားလို႔ခုန္တာ
ေခြးကိုေတာင္ႏိုင္တယ္ေတာ့ အဲဟုတ္ပါဘူး
တယ္ေတာ္တယ္ေတာ္... ေပါပါ့ အန္တီရယ္
ေကာင္းပါ့ ပိုစ္ေလးက မရီရတာၾကာေတာ့ ရီသြားေၾကာင္း
အဟတ္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ပို႕စ္ ဝမ္းသာပါတယ္ ေနာက္ႏွစ္မ်ားမွာလဲ
ထပ္၍ထပ္၍ ေပါႏိုင္ပါေစ
ငတိမွာ အသဲမကြဲသည္မွာ ၾကာျမင့္လွၿပီျဖစ္ေသာ္လဲ
အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာကာ ကန္႕ကြက္သျဖင့္
လြန္စြာမွ ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာျဖစ္ရေၾကာင္း
ယခုကဲသို႕ ကိုယ္ေပးတဲ့ဆု ကုိယ္ျပန္ယူသည္မွာ
လြန္စြာမွ သင့္ျမတ္လွေၾကာင္း သဘာပတိမွ ေျပာၾကား
ဘယ္သူမ်ားလဲ ဘယ္သူမ်ားလဲနဲ႔ ဖတ္လိုက္ရတာ.. ရင္ေတာင္ခုန္လို႔.. ဟြန္႔ လူဆိုးေတြ..
ဟားဟားဟား
၀ါးလားလားလား ၀ီးဟီးဟီး
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပါတဲ့လူေတြျဖစ္ေၾကာင္း ေပါေမြးျမဴေရး၀န္ၾကိးက ေပါေတာေတာနဲ႕ ေထာက္ခံပါတယ္..
ေထာက္ခံပါတယ္ ေထာက္ခံပါတယ္ (ေၾကာက္လို႕ပါ)
နို႕စားေရသူမေတြလဲ ျမဳံကုန္ျပီး ငါးသလဲထိုးေတြကလဲ ငါးေျမြထိုးနဲႈ႕ ငါးေျပမစပ္က်တဲ့ ငါသေလာက္ေယာက္ဖရုပ္ေပါက္ကုန္လို႕ စိတ္ရူပ္ေနပါေၾကာင္း နွစ္သစ္ကူးမွာေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ဒီဇိုင္းဆန္းေတြ တင္ျပဖို႕ရွိပါတယ္ရွင့္
ေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီး၏ ႏွာေခါင္းအား အမ်ားက မၾကာခဏ ခ်ီးက်ဴးၾကသျဖင့္ အေသးစိတ္ျပဳျပင္မြမ္းမံမည္ျဖစ္ပါသည္။
လိုအပ္ေသာ ႏွာေခါင္းဒီဇိုင္းအသစ္အား ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္ႏွင့္ ဗိသုကာမ်ားက ၀ိုင္း၀န္းအၾကံျပဳၿပီး ဒီဇိုင္းၿပိဳင္ပဲြတစ္ခုလည္း က်င္းပစီစဥ္သြားရန္ရွိပါသည္။
သို႔အတြက္ ရံဘံုးေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ဘီလီလ်ံ ၃ သန္းခ်ေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္။
၄ ဆားဆြာျဖင့္...
ေလွ်ာက္လုပ္ေရး၀န္ခ်ီး
ေပါၿငိမ္
ဒါပဲ..ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း သူတုိ႕ ၂ ေယာက္ပူးပဲ ကလိန္ကက်စ္ နဲ႕ဆုယူသြားဒါ .
ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္ေပါင္းလည္းမ်ားပီ.. နာယက ေတြ အုတ္ကထေတြျဖစ္ေနလုိေပါ့ ကြာ...
အသင္းသား သာဆိုလုိ႕ကေတာ့.. စႏိုက္ပါနဲ႕. .. ေဆာ္တယ္.. ဟိဟိ
ညီမေလး ေဂါင္းေဂါင္း အားမေလွ်ာ့နဲ႔ ေနာက္ႏွစ္မွာ မစၥေပါ ေရြးမွာ ဝင္ၿပိဳင္ .. သိလား .. ဘာမွမပူနဲ႔ ငါ့ညီမရေအာင္ က်န္တဲ့သူေတြ ေၾကာင္ေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္တဲ့အခ်ိန္ ေျခထိုးခံေပးမယ္ ဟီဟိ
ေတာက္..ေနႏွင့္ဦးေပါ့လကြာ..
အဘတို႔ရါာကိုေရာက္မွ ေတြ႕မယ္...ငွင္းငွင္း
Post a Comment